Pieterpad: Venlo - Pey (station Echt)

Giny en ik lopen weer een etappe van het Pieterpad. Vier weken terug liepen we van station Vierlingsbeek naar station Venlo. Dit was voor mij de eerste keer dat ik ongeveer 20 km zou lopen en dan ook nog twee dagen achter elkaar. Het lukte en ook de dagen erna kon ik prima wandelen, zonder problemen. De magische 20 km is bereikt en vastgehouden!

Het plan is om dag 1 van Venlo - Boukoul te lopen en van Boukoul - Montfort. We gebruiken een gids uit 2005 en de routes bleken de vorige keer gewijzigd te zijn. Hierdoor liepen we toen meer kilometers dan de bedoeling was. We zijn nu beter voorbereid en vinden op de website van het Pieterpad (pieterpad.nl) de wijzigingen die we uitprinten en meenemen. Ook de gps-track wordt voor de zekerheid meegenomen. (http://www.msimons.nl/download/2895/) Deze gebruiken we als back-up, want de accu van de mobiele telefoon gaat snel leeg als we de gps-track gebruiken, foto's willen maken en tussendoor ook nog willen Whats-appen met het thuisfront. Het B&B adres is geregeld, we overnachten in Boukoul, vlak langs de route.

Giny komt vrijdagochtend omstreeks half 8 aan op het station en we vertrekken met de auto naar Venlo. We parkeren de auto een kilometer van het station, langs de route, want daar kunnen we vrij parkeren. Omstreeks 10.00 uur beginnen we de wandeling. Al na enkele honderden meters verlaten we Venlo via stijgende en dalende paden en komen uit in een natuurgebied. Het eerste wat opvalt zijn de paden die bedekt zijn met de gevallen bladeren en prachtige herfstkleuren. We lopen constant door een groene, rode, oranje, gele en bruine wereld door het wandelpark van Tegelen. Langs de weg staan veel beelden en kapelletjes, we zijn in Rooms Katholiek- Nederland. Via een viaduct lopen we van Nederland naar Duitsland, onder ons raast het verkeer op de A74 van en naar Duitsland op deze werkdag. We voelen ons bevoorrecht dat wij hier vrij kunnen wandelen.

We lopen door een natuurgebied dat de "Holtmuhle" wordt genoemd en worden door twee wandelaars op iets grappigs gewezen. Er staat nl. een zwam te huur in het bos (zie foto). We genieten van de rust, stilte en mooie uitzichten in dit Duitse Naturschutzgebiet. De vliegenzwammen zijn helaas verdwenen, maar de paddestoelen die we nog tegenkomen zijn enorm, de doorsnee is wel tussen de 20 - 25 cm. je ziet het alleen niet goed op de foto.

Het hoogteverschil wordt steeds groter en we zien de toppen van de bomen naast ons op kniehoogte. We lopen net over de grens, Duitsland boven en Nederland beneden.Tot onze verbazing zien we aan stickers op paaltjes dat dit pad een pelgrimsweg naar Santiago de Compostela is! Langs het pad in het bos staan prachtige houten banken met markeringen, waar wij geen gebruik van maken. We kijken uit naar een koffietent! Dat hier veel te bekijken is merken we aan de borden met informatie onderweg; niet geschikt voor ons nu, wellicht later...

Bij een eetcafé dat heel toepasselijk "De Grens" heet, nemen we een warme kop koffie en een ambachtelijk gemaakte tosti. Het is heerlijk!We hebben dan al 2.5 uur gewandeld en ongeveer 11 km. Het is heerlijk herfstweer, zo nu en dan breekt de zon zelfs door!
We lopen nog kilometers lang door het bos over het zandpad met een paar stevige hellingen. Voor de afwisseling is dat best fijn, al komen we dan stapje voor stapje vooruit.

Aan het einde van dit mooie pad komen we uit bij een liefelijk wit eetcafeetje: Herberg De Bos. Daar drinken we ons nog een beetje moed in om de laatste etappe te volbrengen. Voor de herberg staat een wegwijzer met de afstanden naar Pieterburen (413 km) en de St. Pietersberg (83 km). We berekenen dat we ws. nog 1 keer twee dagen moeten lopen als we morgen de etappe een beetje verlengen, we besluiten nog niks!

Door weer een stuk bos en langs de Swalme: een kronkelig riviertje door het prachtige natuurgebied, llopen we "langs het tuinpad van mijn vader" naar Swalmen. Daar staan twee bezems, we twijfelen nog om onze tocht te vervolgen op de bezems, maar kiezen toch maar voor de voettocht... Over een oude stenen boogbrug naast de kerk wandelen we het dorp binnen. En via de Markt lopen we het dorp weer uit door de weilanden met schapen, waar we met veel gebalk worden begroet door een ezel. Dan lopen we nog eenmaal het bos in richting Boukoul. Inmiddels wordt het schemerig, het is ongeveer half 5, als we ons logeeradres bereiken. We worden begroet door mevrouw Van Lieshout, krijgen de sleutel en maken een afspraak voor het ontbijt en dan vertrekt ze, ons in goed vertrouwen achterlatend! We verbazen ons over het vertrouwen en genieten er ondertussen van dat dit klaarblijkelijk nog kan!
We verkennen ons onderkomen voor vannacht en laten onze voeten even rusten...
Dan bellen we met Aethoes 't Baekske in Swalmen (baekske.nl), zij hebben een haal- en brengservice. We worden stipt 18.00 uur opgehaald door Jos Beek, we rijden zo de overdekte garage/ binnenplein op en lopen het restaurant binnen waar zijn vrouw Sylvia ons opwacht met de menukaart. Zij kookt en hij bedient en speelt voor taxi. In het eethuis zijn vnl. bekenden van het stel en het is er een gezellig boel, alsof je in de huiskamer mee-eet met hun vrienden. Zeker aan te bevelen! Na ons buikje rond gegeten te hebben worden we weer "thuis" afgezet en we gaan direct slapen, we zijn moe en morgen is weer een lange wandeldag!

Zaterdag ontbijten we om half 9 in de achterkamer met ruim uitzicht. Mevrouw Van Lieshout blijkt vorig jaar in vijf naar Santiago de Compostela te zijn gelopen vanaf de Franse Pyreneeën. Ze heeft twee zoons van 40 jaar, ik schat haar tussen de 65 - 70 jaar. Het kan toch geen toeval meer zijn dat ook dit B&B-adresje van een pelgrimganger is...?

Om 9 uur stipt staan we buiten, in de mist! Via het kasteeltje van Boukoul (spreek uit: Boekoel) gaan we een smal pad op dat nogal glad en glibberig is van de Limburgse leem. Dan volgt nog een pad langs Hooglanders en Limburgse (koeie-)vlaaien, de schoenen zijn niet schoon te houden...

Dan pakken we ene paar meter Roermond en via de voetbalvelden verlaten we Roermond al snel weer. Het blijft mistig en dat levert prachtige plaatjes op van de talloze spinnenwebben in de velden. Aan de kant staan nog allerlei veldbloemen in bloei. Vandaag willen toch proberen om naar station Echt te wandelen, zodat we de volgende twee dagen ons Pieterpad kunnen voltooien! We lopen dapper door naar Sint Odilienberg waar we hopen op een kop koffie. Het enige cafe dat dit dorp rijk is blijkt pas om 4 uur open te gaan! We wandelen verder en hopen nog iets tegen te komen. Maar als we alweer aan de bosrand staan vragen we een ijverige tuinkabouter of hij weet waar we koffie kunnen drinken, we hebben immers al 12 km en bijna 3 uur gewandeld! Hij wijst naar een huis verderop. Het blijkt een B&B te zijn. We zijn moe en koud en bellen aan! De gastvrouw, Marleen Folkerts, is erg aardig en nodigt ons uit voor een kop koffie in de gastenkamer. Hier willen we best en keer terugkomen om langer te genieten van de gastvrijheid en de omgeving! (bergopwaerts.nl)

Na deze korte tussenstop lopen we door naar Montfort, waar tijdens graafwerkzaamheden in het Vlootbeekdal zilveren en gouden Romeinse munten zijn gevonden van 122 v. Chr. tot 69 n. Chr. Enkel uitvergrote exemplaren zijn hier neergezet. Bij "'t Kefee ane Kerk" nemen we een tosti en een soep om lekker warm te worden. We verlaten Montfort via een kasteelruine. Langs de bosrand komen we een bijzondere Mariaverschijning tegen (zie foto). We lopen langs mooie velden met bloemen en prei en door de mist krijgt het landschap iets sprookjesachtigs. Dan bereiken we eindelijk Pey! Pey is het eindpunt voor vandaag en als de afstanden kloppen dan hoeven we vanaf hier nog maar 50 km tot de Sint Pietersberg!
We wandelen 1 km naar de Rijksweg waar een prachtige kerk op de hoek staat en dan nog 500 meter verder naar het station van Echt.
Van Echt gaan we met de trein terug naar Venlo om vervolgens met de auto terug naar huis te rijden.
Het is erg mistig en we moeten via een N-weg naar Nijmegen rijden. Maar... we zijn trots op onze prestatie, we hebben in ieder geval 52 km in 2 dagen gewandeld en dat geeft ons vleugels!
In Hoogeveen wachten de mannen op ons om ons mee uit eten te nemen!
Tijdens de heerlijke maaltijd maken we alweer plannen voor de laatste etappe!