Dag 12: Zwolle - Windesheim (13,5 km)

Vanmorgen werd ik wakker met een roze dromenvanger boven mijn gezicht; ik heb heerlijk geslapen op het bed met zachte flanellen laken van de kleindochter van Joke en Andries.

Bij het ontbijt kreeg ik een heerlijke havermoutpap gekookt met water, met rozijnen: heerlijk. Nog lekkere gewelde abrikozen en goji bessen erbij: een heerlijke voedzame maaltijd!
Andries is imker en geeft voorlichting over bijen op de plaatselijke basisschool, hij en Joke zetten zich actief in voor de buurt.
Met een goedgevulde bovenzak, brengt Joke me weer naar Zwolle, langs mooie landweggetjes. Daar ontmoeten we haar dochter waarmee ze de stad ingaat en samen zwaaien ze me uit bij de Peperbus, nadat ze me de richting wijzen om de stad uit te komen. Dag Joke, bedankt voor je uitnodiging zo ver van tevoren, zodat ik uitkeek om naar je toe te lopen en vertrouwen kreeg in de goedheid van de pelgrim-familie!

Vrij en blij stap ik weg van het drukke centrum en zoek mijn weg naar buiten, langs Ecodrome en de spoorlijn loop ik door buurtschap het Katerveer over mooie bospaden. Aan het einde van het pad ga ik onder de spoorbaan door en kom ik uit op de Schellerdijk langs de IJssel. Dit is een lang stuk weg en het is er best druk met wandelaars met honden, hardlopers en fietsers. Als ik achterom kijk zie ik de spoorbrug over de IJssel, een mooi plaatje. Ondanks de zon is het nog wel fris door de wind. Als ik door buurtschap IJsselzonde loop kom ik meer in de luwte en begin de temperatuur aangenaam te vinden, ik hoor vogeltjes zingen en verbeeld me dat het voorjaar wordt: er hangt "hoop" in de lucht!

Op een bankje aan de kant neem ik even pauze om me te verwarmen aan de zon, ik drink er een kopje thee bij, dat kan omdat ik heet water mee kreeg van Joke, en eet de meegekregen banaan op. Ik doe het rustig aan vandaag.

Als ik verder loop zie ik de IJsselcentrale, een elektriciteitscentrale. Hier moet ik omheen lopen. Via een buitenwijk van Zwolle loop ik langs de grote ijzeren reuzen met hun netwerk richting de consument.

Ik loop verder langs buurtschap Harculo met prachtig gelegen huizen en weggetjes. Ik kom uit aan de achterkant van een bos, waar ik door een pad door de akker en langs een sloot kom, dit blijkt Landgoed Windesheim te zijn. Ik loop over smalle loopplanken naar het bos. De ondergrond van het pad is bevroren en het bovenlaagje is een ontdooide kleilaag; volgens mij erg geschikt om te langlaufen... Ik pak mijn stokken erbij om te voorkomen dat ik uitglijd.

Langs eeuwenoude beuken die met de op klauwen lijkende wortels stevig verankerd in de grond staan wandel ik over een eeuwenoud pad volgens mij. Langs een trappetje kom ik uit aan de zijkant van het landgoed. Daarna steek ik de spoorweg over en loop ik Windesheim binnen met een prachtig grote boerderijkerk, lijkt het wel. Het blijkt een klooster te zijn van de Congregatie van Windesheim, gesticht in 1387 en de grondlegger was Geert Grote. Hij benadrukte de eigen verantwoordelijkheid van de mens voor zijn zielenheil; ik mag die Geert wel...

Ik steek de weg over naar de molen en de benzinepomp voor een noodstop en een kop koffie. Hier heb ik een afspraak met mijn "blind-date". Frans heeft me via de Facebook-groep van Sint Jacob aangeboden op te halen. Ik hoef niet lang te wachten en we rijden samen met Dorus, een lieve Spaanse hond, naar zijn huis.

Frans trakteert mij op heerlijk chinees eten en mooie caminomuziek om in de stemming te komen. Ik begin me al een beetje een pelgrim te voelen, al word ik nu nog wel erg verwend!