Gisteravond was toch zo gezellig! Na het verslag schrijven op een toetsenbord dat begint te wennen, ben ik uitgebreid in bad geweest: genieten!
Ik dacht dat er van mij verwacht werd dat ik daarna "ophoepelde" naar boven, maar nee hoor. Om half 8 werd er nog uitgebreid warm gegeten. Alain was inmiddels thuis van z'n werk, hij bewerkt het land, en de tafel is gedekt voor drie. Met z'n tweeën zijn Anna en Alain erg gezellig en betrekken mij in hun gesprek. Ik krijg een aperitiefje: champagne! Het is heerlijk. Dan volgt stokbrood met rijst en een hele kip die we delen. Als ze me vragen of ik weet wat het is, ze ik: "le Coq" en dat vinden ze prachtig. Als ik dan zeg: "le Coq est mort", klappen ze in de handen. Ik zing het liedje dat ik vroeger op school leerde en ze klappen nog harder. Wat een lol! We maken grapjes met elkaar en begrijpen elkaar goed. We eten nog sla met stokbrood en Franse kaas en dan nog een zelfgemaakte appelcake als toetje. Dan moet ik nog een slokje zelfgemaakte zwarte bessensap met alcohol proeven; de vlammen slaan me uit en wat hebben die twee weer een lol. Na tienen ga ik na boven en slaap totdat de wekker af gaat.

Ik eet samen met Alain en Anna en krijg nog wat kippenvlees mee, stokbrood en een tomaat. Ze wijzen mij de route en Anna loopt een stukje met me mee. We komen haar man en dochter tegen, die de machines klaarmaken om te zaaien. De dochter woont nu op de boerderij en de ouders er naast. Dan bedenkt Anna dat ik nog geen stempel heb. We lopen weer terug en hebben dikke lol. Ondertussen zing ik het Fryske volkslied en hoempa-paat zij mee. Ze laat me de kerk ook nog zien. Ze heeft de sleutel van de Mairie, die gesloten is omdat het dorp te klein is. In de Mairie is de sleutel van de kerk waar nog maar eens per jaar een dienst is. De kerk is behoorlijk vervallen. Er staat een beeld, "Made in China", zegt Anna en ze schudt haar hoofd... Ook staat er een beeld van Jeanne d'Arc, een nieuwe heilige volgens Anna.
Nu verlaat ik Allemanche dan echt en laat deze schatten achter, nadat ik beloofd heb terug te komen met "mon marie" als ik terugkom uit Spanje.
De zon schijnt deze keer al vroeg, geen mist of ochtendnevel te zien. Zo wandel ik van gehuchtje naar gehuchtje, langs de spoorweg naar Anglure. De graansilo's zie ik vanuit de verte al. Ze zien er indrukwekkend uit met een dak en een torentje, het lijken wel bijna kasteeltjes.
Ik ga Anglure niet in, maar loop via de brug de Aube over. Deze volg ik een stuk naar het zuiden. Een prachtige route met zicht op de rivier. Het lopen gaat niet zo vlot vandaag, ik ben een beetje loom. Bij een brug pauzeer ik even en geniet van het uitzicht. Er komt een tractor langs en ik moet helemaal tegen de leuning van de brug aan zitten, anders kan de tractor er niet langs. We werken goed samen, hij gaat langzaam langs me rijden en ik maak me zo klein mogelijk.

Ik loop verder van Bagneux naar Clesles. In Bagneux zie ik vier goedgeklede donkergetinte mannen lopen. Ze vragen me wat ik doe, in het Frans en ik leg het uit. Ze zijn erg onder de indruk en lijken het Jacobspad niet te kennen. Voordat ik wat kan vragen, nemen ze afscheid en wensen me "bon voyage". Dan zie ik dat eentje een bijbel bij zich heeft, ik vermoed dat het jehova-getuigen zijn. Ik weet niet of ze in Frankrijk ook actief zijn...

Bij de brug in Clesles moet ik afslaan en loop dan tot aan het dorp van mijn bestemming, telkens langs het kanaal. Hier ga ik aan de kant zitten om te lunchen. De zon schijnt en er staat een verfrissend windje. Het water is erg helder, waardoor ik de waterplanten op de bodem zie groeien en de visjes die er tussendoor zwemmen. Ik gooi wat brood in het water en de vissen komen er met tientallen op af. Een grote zwemt er omheen en zwaait met z'n staart de kleine visjes weg, alsof hij wil zeggen: "wegwezen, dit brood eis ik op".
Ik word nogal soezerig van de zon en besluit om hier maar een tukje te doen. De schoenen en sokken gaan uit en ik pak het folie met de goudkleurige kant deze keer naar boven. En hier ga ik op liggen, met m'n hoofd op de rugzak. Ik zet de timer op 90 minuten en door de timer word ik anderhalf uur later wakker. Wat een slome dag vandaag! Ik pak m'n spullen weer in en loop verder langs het kanaal. Het wandelt hier heerlijk. Er zijn al veel verschillende bloemen en zelfs de pinksterbloemen bloeien al!

Bij het begin van Mery-sur-Seine, sla ik af richting de weg en moet ik over keien lopen. Opeens zie ik wel vijf salamandertjes vliegensvlug wegschieten tussen de spleten en onder de warme keien.

Op de kerk staat geen haan, maar Jenne d'Arc. Ik loop over de brug die over de Seine gaat naar de Broeders Marianisten. Daar zwaait de deur open, nadat ik gebeld heb, gevolgd door: "bonjour Petra!". Nou ja, ik was al helemaal een zinnetje in het Frans aan het repeteren en dan hoeft dat niet. Ik krijg thee met een koekje aangeboden en Filippe Dudon, de broeder die wiskundeleraar is geweest, legt me uit dat hij weet wie ik ben. Hij heeft al over mij gehoord van Thomas, die hier de 15e was.
Hij regelt de volgende slaapplek voor mij, zonder dat ik er naar vraag. De adresjes uit het boekje zijn bezet. Ik zeg dat ik dan wel ergens aanbel, maar daar wil broeder Filippe niks van weten. Uiteindelijk heeft hij mensen bereid gevonden om mij een overnachtingsplek te geven. Hij laat me zien op internet via een Michelin-map waar de mensen wonen. Ik ben maar niet zo flauw om te zeggen dat ik Google-Maps heb.

Ik mag nu slapen in een soort dorpshuis, op de bovenverdieping staat een bed en er is een wc met douche. 's Avonds mag ik terugkomen om kwart over zeven voor een avondmaaltijd, die bereid is door broeder Jean. Als ik over de brug loop zie ik een prachtige donkerrode lucht boven de Seine van de ondergaande zon. We eten soep en daarna prei, die door midden is gesneden en verder heel gekookt is en erg lekker is. Daarbij een gekookt ei. De volgende gang is een hele winterwortel met aardappelen en een stoofpotje uit pot. Als toetje eten we yoghurt met zelfgemaakte appelmoes. De telefoon gaat en Broeder Filippe gaat van tafel tijdens het eten. Broeder Jean knipt de televisie aan; het is wel echt een mannenhuishouden hier...
Ik mag niet mee helpen met afwassen en verdwijn weer naar m'n slaapplek. Morgen om half 8 is de Heilige Mis, ik heb beloofd dat ik kom als er gezongen wordt. Broeder Filippe gaat morgen voor en beloofde mij dat hij gaat zingen. Dus, ik moet er morgen weer vroeg uit!