Dag 71: Bessy-sur-Cure - Vézelay (24 km)
Blijf op de hoogte en volg Petra N.
31 Maart 2014 | Frankrijk, Vézelay
Vannacht heb ik heerlijk geslapen, ondanks geen gordijnen voor het raam bij het bed aan de straatkant en geen slot op de deur. Een keer dacht in dat er iemand in de kamer was, maar ik ben ook weer gaan slapen. Vanmorgen vertelde Hubert dat hij bij mij naar de wc was gegaan, want zijn wc was afgesloten. Had ik toch wat gehoord...
We eten ons ontbijt en maken warme chocolademelk voor onderweg. Ik plak een aangepaste compeedpleister op m'n kleine teen en hoop dat het goed komt.
Tegen half negen vertrekken we richting Arcy-sur-Cure door het bos. Er is echter een afrastering en daar lopen we langs omhoog. Aan het einde is geen sticker meer te bekennen. Ik maak weer gebruik van googlemaps en het blijkt dat we van de route af zitten. Ik stel in op Vézelay en die richting gaan we op. We komen uit op een landbouwweg langs akkers en weilanden. Na een uur lopen houden we een korte pauze tot tien uur. Ik bereken dat als we om zes uur binnen willen zijn, we nu nog acht uur hebben om twintig kilometer te lopen. Als we vier kilometer lopen en samen met de pauze daar anderhalf uur voor uittrekken dan gaan dat prima lukken. Dit wordt mijn schema voor vandaag.
Na het landbouw pad komen we uit op een weg en steken dat over. Dan blijkt dat we weer op de route zitten. We houden ons aan het schema en het gaat voorspoedig. Ik loop zo ontspannen mogelijk en probeer op het rechte pad te blijven (sowieso...). Dat is beter voor m'n teentje en voor m'n gemoedsrust...
Onderweg zien we hagedissen zonnebaden en kalfjes van een paar dagen oud. Eentje zuigt aan m'n hand alsof er melk uitkomt, erg aandoenlijk.
De route is over het algemeen redelijk goed te doen, er zijn een paar steile stukken bij met stenen. Als we bij Les Hérodats zijn loopt een oudere man met ons mee. Vlakbij een hoek van een straat houdt hij me vast, legt zijn hand voor z'n ogen en gebaart mij hetzelfde te doen. Ik doe dat en dan draait hij me om en zegt Vézelay. Ik doe m'n ogen open en volg zijn wijzende hand en zie de basiliek van Vézelay. Wat een leuke verrassing en wat geeft dit een moed voor de komende kilometers!
Nu dalen we over dikken stenen en dat is niet prettig. Ik doe rustig aan. Hubert mag wat mij betreft doorlopen, maar hij blijft als een moederkloek in m'n buurt. Gister had ik er nog veel moeite mee maar ik vind het nu wel prima. Het valt me op dat hij steeds bijzondere geluiden maakt en Duits mompelt, ik moet dan aan Hans Teeuwen denken die het heeft over "Boots-jongen" en moet er wel om lachen. Hilbrand en ik keken daar een keer naar toen we met een familiereünie in een huisje zaten. Miriam, ons nichtje die toen in de puber leeftijd was, kwam langs en bleef gefascineerd kijken. Er was ook nog een onderdeel over de koningin en we vroegen ons af dit wel geschikt was voor Miriam om te zien, maar ze leek er geen last van te hebben.
Nu ik weer zelf de regie heb gaat het beter. Zo nu en dan vind ik het vervelend dat ik zo aan mezelf denk, maar dan bedenk ik dat dat de enige manier is voor mij. Hubert hoeft niet met mij te lopen, maar kiest er voor en ik moet m'n energie goed verdelen en goed om m'n teen denken. Als ik op een steentje loop of tegen een steen aanstoot is dat erg pijnlijk. Dat zo'n klein teentje voor zoveel overlast kan zorgen! Aan de andere kant is het ook goed, want ik ben nu extra alert.
Vier kilometer voor Vézelay pauzeren we wat langer. We zijn namelijk voor op schema. Ik val in slaap, zo rustig is het. De hele dag door leven we van de restjes chocolade, gedroogde zuidvruchten en chocolademelk, want we komen geen winkel tegen.
In Asquins pauzeren we nog bij de kerk van Sint Jacob de Meerdere die dicht is. Vanaf hier zien we "gouden" Jacobsschelpen in de weg en dat is toch wel erg mooi! We volgen ze en komen uiteindelijk uit bij de kapel van la Cordelle met het grote houten kruis, aan de voet van de berg met de Sint Magdalena-basiliek van Vézelay. Vanaf daar gaat een grindpad steil omhoog. Er gaat ook een andere weg, maar we kiezen voor "afzien", want we zijn echte pelgrims...
We zwoegen voetje voor voetje over het pad. We komen uit bij de weg voor auto's die al slingerend naar boven gaat. Een automobilist stopt, neemt z'n pet af en zegt: "chapeau" en dan dat het nog twee minuten is naar de basiliek. Toch leuk zo'n aanmoediging. Ik neem nog een paar "pake-pottertjes" en bedenk dat pake best trots op mij was geweest ook al moest hij niks hebben van het katholicisme.
Als we boven komen, zijn we helemaal uitgelaten en blij dat we dit gehaald hebben! Mensen maken foto's van ons en ik geniet van deze mijlpaal. Ik weet nog dat ik bij het voorbereiden dacht: "Eerst nog maar es zien of ik Vézelay wel haal, want dat is best ver". En hier ben ik!
We gaan naar binnen en vinden een onderdeel met een beeld van Sint Jacques en kaarsjes die we daar kunnen branden. Hubert brandt er één en bid omdat we zoveel geluk hebben gehad.
Dan gaan we op zoek naar onderdak en komen uit bij de "Salle de Sint Jacques". Ik wil graag m'n eigen kamer en dat kan gelukkig. Na het douchen, bevrijd ik m'n kleine teen. De pleister was als gel er omheen gaan zitten. In het dorp ga ik geld pinnen en wat boodschappen doen. Als ik terugkom zie ik Kathey uit België. Zij heeft een tendinitis en is hier al vier dagen, ze heeft veel pijn. Tineke en haar fiets zijn er ook, zij trekt morgen verder en 's avonds is het een gezellige boel met meer pelgrims.
Morgen om zeven uur moeten we in de basiliek zijn, want dan krijgen we een pelgrimszegen!
We eten ons ontbijt en maken warme chocolademelk voor onderweg. Ik plak een aangepaste compeedpleister op m'n kleine teen en hoop dat het goed komt.
Tegen half negen vertrekken we richting Arcy-sur-Cure door het bos. Er is echter een afrastering en daar lopen we langs omhoog. Aan het einde is geen sticker meer te bekennen. Ik maak weer gebruik van googlemaps en het blijkt dat we van de route af zitten. Ik stel in op Vézelay en die richting gaan we op. We komen uit op een landbouwweg langs akkers en weilanden. Na een uur lopen houden we een korte pauze tot tien uur. Ik bereken dat als we om zes uur binnen willen zijn, we nu nog acht uur hebben om twintig kilometer te lopen. Als we vier kilometer lopen en samen met de pauze daar anderhalf uur voor uittrekken dan gaan dat prima lukken. Dit wordt mijn schema voor vandaag.
Na het landbouw pad komen we uit op een weg en steken dat over. Dan blijkt dat we weer op de route zitten. We houden ons aan het schema en het gaat voorspoedig. Ik loop zo ontspannen mogelijk en probeer op het rechte pad te blijven (sowieso...). Dat is beter voor m'n teentje en voor m'n gemoedsrust...
Onderweg zien we hagedissen zonnebaden en kalfjes van een paar dagen oud. Eentje zuigt aan m'n hand alsof er melk uitkomt, erg aandoenlijk.
De route is over het algemeen redelijk goed te doen, er zijn een paar steile stukken bij met stenen. Als we bij Les Hérodats zijn loopt een oudere man met ons mee. Vlakbij een hoek van een straat houdt hij me vast, legt zijn hand voor z'n ogen en gebaart mij hetzelfde te doen. Ik doe dat en dan draait hij me om en zegt Vézelay. Ik doe m'n ogen open en volg zijn wijzende hand en zie de basiliek van Vézelay. Wat een leuke verrassing en wat geeft dit een moed voor de komende kilometers!
Nu dalen we over dikken stenen en dat is niet prettig. Ik doe rustig aan. Hubert mag wat mij betreft doorlopen, maar hij blijft als een moederkloek in m'n buurt. Gister had ik er nog veel moeite mee maar ik vind het nu wel prima. Het valt me op dat hij steeds bijzondere geluiden maakt en Duits mompelt, ik moet dan aan Hans Teeuwen denken die het heeft over "Boots-jongen" en moet er wel om lachen. Hilbrand en ik keken daar een keer naar toen we met een familiereünie in een huisje zaten. Miriam, ons nichtje die toen in de puber leeftijd was, kwam langs en bleef gefascineerd kijken. Er was ook nog een onderdeel over de koningin en we vroegen ons af dit wel geschikt was voor Miriam om te zien, maar ze leek er geen last van te hebben.
Nu ik weer zelf de regie heb gaat het beter. Zo nu en dan vind ik het vervelend dat ik zo aan mezelf denk, maar dan bedenk ik dat dat de enige manier is voor mij. Hubert hoeft niet met mij te lopen, maar kiest er voor en ik moet m'n energie goed verdelen en goed om m'n teen denken. Als ik op een steentje loop of tegen een steen aanstoot is dat erg pijnlijk. Dat zo'n klein teentje voor zoveel overlast kan zorgen! Aan de andere kant is het ook goed, want ik ben nu extra alert.
Vier kilometer voor Vézelay pauzeren we wat langer. We zijn namelijk voor op schema. Ik val in slaap, zo rustig is het. De hele dag door leven we van de restjes chocolade, gedroogde zuidvruchten en chocolademelk, want we komen geen winkel tegen.
In Asquins pauzeren we nog bij de kerk van Sint Jacob de Meerdere die dicht is. Vanaf hier zien we "gouden" Jacobsschelpen in de weg en dat is toch wel erg mooi! We volgen ze en komen uiteindelijk uit bij de kapel van la Cordelle met het grote houten kruis, aan de voet van de berg met de Sint Magdalena-basiliek van Vézelay. Vanaf daar gaat een grindpad steil omhoog. Er gaat ook een andere weg, maar we kiezen voor "afzien", want we zijn echte pelgrims...
We zwoegen voetje voor voetje over het pad. We komen uit bij de weg voor auto's die al slingerend naar boven gaat. Een automobilist stopt, neemt z'n pet af en zegt: "chapeau" en dan dat het nog twee minuten is naar de basiliek. Toch leuk zo'n aanmoediging. Ik neem nog een paar "pake-pottertjes" en bedenk dat pake best trots op mij was geweest ook al moest hij niks hebben van het katholicisme.
Als we boven komen, zijn we helemaal uitgelaten en blij dat we dit gehaald hebben! Mensen maken foto's van ons en ik geniet van deze mijlpaal. Ik weet nog dat ik bij het voorbereiden dacht: "Eerst nog maar es zien of ik Vézelay wel haal, want dat is best ver". En hier ben ik!
We gaan naar binnen en vinden een onderdeel met een beeld van Sint Jacques en kaarsjes die we daar kunnen branden. Hubert brandt er één en bid omdat we zoveel geluk hebben gehad.
Dan gaan we op zoek naar onderdak en komen uit bij de "Salle de Sint Jacques". Ik wil graag m'n eigen kamer en dat kan gelukkig. Na het douchen, bevrijd ik m'n kleine teen. De pleister was als gel er omheen gaan zitten. In het dorp ga ik geld pinnen en wat boodschappen doen. Als ik terugkom zie ik Kathey uit België. Zij heeft een tendinitis en is hier al vier dagen, ze heeft veel pijn. Tineke en haar fiets zijn er ook, zij trekt morgen verder en 's avonds is het een gezellige boel met meer pelgrims.
Morgen om zeven uur moeten we in de basiliek zijn, want dan krijgen we een pelgrimszegen!
-
31 Maart 2014 - 23:37
Lydeke:
Ja, er is weer een bericht van Petra. Ik had al even gekeken maar had de hoop bijna opgegeven. Vandaag geen bericht? Het is bij mij vaste prik. Iedere avond lees ik je bericht. Wat schrijf je mooi. Wat geniet je van je tocht. Wat een respect heb ik voor je.
Geniet met volle teugen! Je berichten en je foto's zijn straks een waardevolle herinnering.
Meine en Lydeke -
01 April 2014 - 00:30
Joris:
Petra, proficiat! Vezelay bereikt. Het is toch een bijzondere etappeplaats. Ik had ook de gedachte: als ik daar maar ben, dan gaat het verder ook wel lukken. Ik lees iedere avond je dagverslag en geniet er van. Soms pak ik mijn fotoboek erbij ter vergelijk en zie dan: daar ben ik ook langs gekomen. Het is speciaal om zo deelgenoot te worden van wat jij ervaart. Soms herken je daar dingen in.
Heb je al bepaald of je nu de Noordtak of de Zuidtak gaat volgen, via Bourges of via Nevers? Ik lees het wel en ben gewoon benieuwd naar je verdere ervaringen. Ultreia! Buen Camino. Joris. -
01 April 2014 - 08:18
Matty:
Gefeliciteerd Petra je hebt Vezelay gehaald dat is een hoogtepunt zeggen ze.
Ga zo door je doet het onwijs goed.
Lees elke dag je verhaal en kijk op de kaart waar je bent.
Mijn man Leo hoopt vandaag Troyes te bereiken.
Ga zo door, Bon Camino! -
01 April 2014 - 10:07
Matty:
Nog een vraagje, hoe ga je verder lopen over Le Puy of richting Limoges? Succes gr.Matty -
01 April 2014 - 11:10
Marian:
Lieve Petra. Weer een mijlpaal gehaald. Chapeau. En...... hoezo vervelend dat je aan jezelf denkt?
Er is maar ééntje die de zorg en verantwoording draagt voor jouw welzijn en dat ben je altijd nog zelf. Dus...... een gezonde instelling lieverd, die voor elk ander mens ook geldt. Wandel ze en geniet weer volop.
Buen camino, Marian
-
01 April 2014 - 12:15
Lysandra Wiersma:
Hallo Petra,
geweldig dat je al zo ver bent gekomen!
Ik geniet van je verhalen en belevenissen. Ik bewaar je verhalen goed om er mijn voordeel mee te doen als ik van de zomer weer een etappe ga lopen.
Overigens: de door jou genoemde salamanders zijn hagedissen! Salamanders wonen in en om water en zitten zeker niet in de zon.
Groeten, Lysan -
01 April 2014 - 13:01
Petra N. Teeninga-Reitsma:
Vandaag een echte pc met internet tot mijn beschikking.
Bedankt voor de reacties allemaal, heerlijke support voor onderweg!
Lysandra bedankt voor je opmerking ik heb de salamandertjes verwijderd hoor en er hagedissen van gemaakt ;)
Ik loop langs Nevers en Limoges richting Saint-Jean-Pied-de-Port, de Via Lemovicensus.
Wat bijzonder dat er mensen meelezen die de tocht hebben gemaakt, nog gaan maken of waarvan de partner loopt. Best fijn ook om te weten dat er zo meegeleefd wordt. In al die weken heb ik misschien maar drie momenten gehad dat ik me alleen voelde... -
01 April 2014 - 13:48
Baukje:
hoi lieverd
ik ben even thuis om mijn hondje uit te laten,ben vandaag bij mijn vriend johan
hij is jarig dus dat moet gevierd
fijn dat we nu weten welke route je neemt
ik heb de atlas naast de computer te liggen
rustig aan Petra dan breekt het lijntje niet,misschien een teennagel
maar dat is ook niet lekker
vanavond hoor ik naar je bevindingen van vandaag loop met plezier doei leave -
01 April 2014 - 16:24
Pylger Andrys:
Hoi Petra,
Lokwinske mei dizze mijl-peal. (is dat wol goed Frysk?) Ik ik lit my troch dy ynpireare om ek de Camino te rinnen. Moai dat safolle minsken mei dy meilibje!
Ik bin no oan't twiifelejen of ik net in jier earder fourt sil gean. Noch efkes op it wurk oerlizze, en as it kin, dan gean ik oar jier yn ien kear troch! Wachtsje oant 2016, douret my fjierst te lang....
Buen Camino, it giet dy goed! Leafs
Andrys -
01 April 2014 - 17:39
Harry Rullmann:
Hallo Petra,
gefeliciteerd met het bereiken van de mijlpaal Vézelay, een prachtige plek om terug te denken aan de geweldige prestatie die je inmiddels hebt geleverd. Vanaf nu ga ik nog meer genieten van je verslagen omdat deze route mooie herinneringen bij me oproept. Tot aan de Pyreneeën wordt volop genieten, haal het met volle teugen naar binnen.
Groet, Harry -
01 April 2014 - 20:38
Josefine:
Hoi Petra
Jij bent goed bezig!!!!!! Goed dat je je eigen keuzes maakt!
Ik ben benieuwd waar je slaapt na Vezelay!!
Kan niet wachten op je volgende verslag.
Groetjes Josefine van den Hoven
-
01 April 2014 - 21:48
Frans Heirbaut:
Geweldig Petra! Het dorp is erg toeristisch maar de Ste Madeleine is een prachtige kerk. De omgeving is erg mooi, een genot om doorheen te lopen. De route over Limoges ken ik zelf niet, ben indertijd (2007) over LePuy verder gegaan. Op naar St. Jean Pied-de-Port. Mooie voortzetting gewenst. Succes!! -
01 April 2014 - 21:51
Fred Van Neerven:
Dag Petra,
ook ik volg je vanaf je vertrek en lees elke dag trouw je verslag.
Na in 2010/2011 vanaf Vise naar Vezelay te hebben gelopen/gefietst, vertrek ik 28 juni voor mijn 2e deel van de Camino (zie www.pelerinfred.waarbenjij.nu) en volg ook te voet de Via Lemovicensis, dus ik ben benieuwd naar jouw overnachtingsplaatsen tot St. Jean.
Ik neem aan dat je in de Basiliek van Vezelay de mis hebt bijgewoond en van het serene gezang van de zusters hebt genoten.
Een goed vervolg, Buen Camino. -
01 April 2014 - 22:40
Rudy Van Lakwijk:
Hoi Petra, hartelijk dank voor je leuke reactie op mijn BLOG. En proficiat met je mijlpaal in Vezelay. Helemaal uit Friesland! Gelukkig kom ik uit Zuid West Brabant, dat scheelt toch weer 10 dagen lopen! Ik verwacht zondag in Vezelay aan te komen en loop nu dus 5 dagen achter je. Ik neem ook dezelfde zuidelijke route als jij over Nevers. Wie weet komen we elkaar nog wel tegen. Leuk om zo naar elkaar te reageren. Via deze weg heeft ook de moeder van jouw loopmaatje Thomas al een paar keer naar mij gereageerd.
Groetjes,
Rudy van Lakwijk -
01 April 2014 - 22:48
Rudy Van Lakwijk:
By the way, jij vond de Andouillet uit Troyes al net zo lekker als ik.... :-)
Groetjes,
Rudy -
01 April 2014 - 23:22
Henk E Joke Spijkerman Akkrum :
Hallo Petra.
Van harte met deze MIJLPAAL EN NU OP NAAR ST JEAN PIED DE PORT.
Veel succes en de kop erbij houden.
Buen Camino
Henk en Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
