In de ban van...

Goed voorbereid de wijde wereld in - Met vertrouwen de toekomst tegemoet! Wie is toch dat kleine mannetje? In 1984 werden we lid van de Donald Duck, met als excuus dat het leuk zou zijn voor ons aanstaande eerste kind. Ondertussen zijn we alweer bijna 30 jaar lid van de DD. Vanaf 1975 tot 2001 hebben de verhalen van Douwe Dabbert als vervolgverhaal in het weekblad Donald Duck gestaan. Een Nederlandse stripreeks rond een dwerg met een magische knapzak, bedacht door tekenaar Piet Wijn (1929-2010) en scenarist Thom Roep (1952). Douwe Dabbert is een klein kabouterachtig mannetje dat allerlei vreemde avonturen beleeft, vaak met bovennatuurlijke wezens. Hij heeft een toverknapzak waarmee hij zichzelf uit de meest benarde posities kan redden omdat er altijd dingen in zitten die hem uit de brand helpen. Deze knapzak heeft hij geërfd van zijn grootvader, die zoals Douwe het zelf zegt 'een beetje toveren kon.' De knapzak bevat altijd net datgene wat Douwe nodig heeft, maar wanneer een ander de zak doorzoekt is deze doorgaans leeg, of bevat hij zaken als modder en zand. De verhalen, maar ook de tekeningen spraken mij erg aan. Later, omstreeks 2010, zocht ik een symbool passend bij de titel voor mijn eindscriptie van de Master-opleiding Special Educational Needs (SEN) met de uitstroomrichting Autismespecialist. Het onderwerp was de transitie van thuis naar uitwonend voor adolescenten met ASS, de titel: "Goed voorbereid de wijde wereld in". Deze titel koos ik omdat ik als levensloopbegeleider adolescenten met ASS vaardigheden aanleer die ze niet vanzelfsprekend ontwikkelen, maar die wel nodig zijn voor hun zelfredzaamheid. Douwe Dabbert met zijn knapzak vond ik een passend symbool voor deze jongeren. Douwe Dabbert staat symbool voor de jongere die de wijde wereld intrekt, de toverknapzak staat symbool voor de aangeleerde vaardigheden en de brug waarover Douwe Dabbert loopt voor de transitie. Na mijn scriptie schreef ik nog een supervisieverslag en maakte ik de verbinding met mijn eigen proces met als titel: "Met vertrouwen de toekomst tegemoet!" In de supervisiescriptie beloofde ik mezelf om meer te gaan genieten van mijn leven. Ik zie deze stap dan ook als een logisch vervolg van mijn levenspad.