Dag 28: Vessem Nederland - Postel Belgie (22 km?)
Blijf op de hoogte en volg Petra N.
16 Februari 2014 | België, Postel
's Ochtends ontbijten we met een aspirant pelgrim en onze gastvrouwen. Ik merk dat ik moeite heb om me aan te passen en te luisteren en ga het liefst zo snel mogelijk wandelen om me weer vrij te voelen.
Ik rijd met Marian mee naar Postel en Hilbrand rijdt achter ons aan en laat onze auto achter vlakbij de abdij. Met z'n drieën rijden we terug en drinken met elkaar nog een kop koffie.
Om 11.00 uur gaan we pas lopen en we moeten minstens 20 km!
Onder de wandeling merken we hoeveel spanning we opgebouwd hebben tijdens ons verblijf, we voelen ons niet op ons gemak en zien er tegenop om weer terug te gaan. "Een plekje om tot innerlijke rust te komen", staat er op de website. De plek is echt mooi en fijn, maar de rust hangt wel af van meerdere factoren...
We genieten van de wandeling, de mooie omgeving en van elkaar! We vertellen elkaar onze belevenissen uitgebreid en hebben het fijn.
Tot mijn grote verrassing belt Paul om te vragen hoe het gaat. Hij leest mijn verslagen en laat weten dat het weer in Groningen best zacht is, of dat bij mij ook zo is? We hebben een erg fijn contact en mijn hart huppelt en gloeit. Dit maakt loslaten en de grens overgaan zo veel gemakkelijker!
We vieren de aankomst bij de grens van België! Nederland zit er op en is gehaald: yes!
Maar ook: minder communicatie mogelijkheden nu en dat merken we direct. Geen googlemaps, mail, whatsapp, of Facebook-check meer.
We dachten dat Postel vlakbij de grens was, maar dat blijkt niet te kloppen. We zien een lange weg voor ons met aan het einde een bocht. "Dan zal het daar zijn!", denken we. Na de bocht volgt weer een lange weg met bocht, en weer en weer... Maar dan eindelijk, het wordt al donker, zien we lantaarnpalen. Dan moeten we nu bijna in de bebouwde kom zijn. Na nog een bocht zien we inderdaad huizen en rechts van de weg auto's staan. Het was toch nog zo'n acht kilometer.
We zijn blij dat we er zijn en gaan bij de Beiaard, het restaurant voor de abdij, koffie drinken. Het is 19.00 uur. We overleggen wat we verder gaan doen. We willen eigenlijk onze gezellige positieve sfeer samen voortzetten. Volgens een medewerkster van de Beiaard kunnen we aanbellen bij de Abdij voor een overnachting. We wandelen door de tuin van de abdij naar de grote voordeur en trekken aan een koord. Dan luidt de bel binnen en wachten we gespannen af. We hebben het gevoel alsof we in een boek of film terecht zijn gekomen dat verhaald over vervlogen tijden. Na enkele minuten zwaait de deur open en een schuchtere jongeman doet open. Op onze vraag haalt hij de pater op. Even later verschijnt en vriendelijk ogende man van in de veertig schatten we, met witte kleding en sokken, hij heeft een slaapplek vertelt hij met zijn warme, zachte stem en neemt ons mee naar de slaapvertrekken.
We krijgen een sleutel van de kamer en de buitendeur blijft open, er zijn verder geen restricties. Morgen 8.15 uur ontbijt.
Hilbrand belt Marian op om te laten weten dat we gearriveerd zijn in Postel en onderweg terug zijn.
We eten in Vessem, zoals afgesproken en laten weten dat we hebben besloten om in Postel te overnachten. We zijn blij dat we die keuze gemaakt hebben. Pakken onze spullen in, rekenen af en nemen afscheid. Marian bedankt voor je lieve aanwezigheid en allebei bedankt voor jullie goede zorgen.
In Postel drinken we nog een wijntje in het restaurantje tegenover de abdij en gaan goed gemutst naar onze kamer in de abdij, een bijzondere plek!
Ik rijd met Marian mee naar Postel en Hilbrand rijdt achter ons aan en laat onze auto achter vlakbij de abdij. Met z'n drieën rijden we terug en drinken met elkaar nog een kop koffie.
Om 11.00 uur gaan we pas lopen en we moeten minstens 20 km!
Onder de wandeling merken we hoeveel spanning we opgebouwd hebben tijdens ons verblijf, we voelen ons niet op ons gemak en zien er tegenop om weer terug te gaan. "Een plekje om tot innerlijke rust te komen", staat er op de website. De plek is echt mooi en fijn, maar de rust hangt wel af van meerdere factoren...
We genieten van de wandeling, de mooie omgeving en van elkaar! We vertellen elkaar onze belevenissen uitgebreid en hebben het fijn.
Tot mijn grote verrassing belt Paul om te vragen hoe het gaat. Hij leest mijn verslagen en laat weten dat het weer in Groningen best zacht is, of dat bij mij ook zo is? We hebben een erg fijn contact en mijn hart huppelt en gloeit. Dit maakt loslaten en de grens overgaan zo veel gemakkelijker!
We vieren de aankomst bij de grens van België! Nederland zit er op en is gehaald: yes!
Maar ook: minder communicatie mogelijkheden nu en dat merken we direct. Geen googlemaps, mail, whatsapp, of Facebook-check meer.
We dachten dat Postel vlakbij de grens was, maar dat blijkt niet te kloppen. We zien een lange weg voor ons met aan het einde een bocht. "Dan zal het daar zijn!", denken we. Na de bocht volgt weer een lange weg met bocht, en weer en weer... Maar dan eindelijk, het wordt al donker, zien we lantaarnpalen. Dan moeten we nu bijna in de bebouwde kom zijn. Na nog een bocht zien we inderdaad huizen en rechts van de weg auto's staan. Het was toch nog zo'n acht kilometer.
We zijn blij dat we er zijn en gaan bij de Beiaard, het restaurant voor de abdij, koffie drinken. Het is 19.00 uur. We overleggen wat we verder gaan doen. We willen eigenlijk onze gezellige positieve sfeer samen voortzetten. Volgens een medewerkster van de Beiaard kunnen we aanbellen bij de Abdij voor een overnachting. We wandelen door de tuin van de abdij naar de grote voordeur en trekken aan een koord. Dan luidt de bel binnen en wachten we gespannen af. We hebben het gevoel alsof we in een boek of film terecht zijn gekomen dat verhaald over vervlogen tijden. Na enkele minuten zwaait de deur open en een schuchtere jongeman doet open. Op onze vraag haalt hij de pater op. Even later verschijnt en vriendelijk ogende man van in de veertig schatten we, met witte kleding en sokken, hij heeft een slaapplek vertelt hij met zijn warme, zachte stem en neemt ons mee naar de slaapvertrekken.
We krijgen een sleutel van de kamer en de buitendeur blijft open, er zijn verder geen restricties. Morgen 8.15 uur ontbijt.
Hilbrand belt Marian op om te laten weten dat we gearriveerd zijn in Postel en onderweg terug zijn.
We eten in Vessem, zoals afgesproken en laten weten dat we hebben besloten om in Postel te overnachten. We zijn blij dat we die keuze gemaakt hebben. Pakken onze spullen in, rekenen af en nemen afscheid. Marian bedankt voor je lieve aanwezigheid en allebei bedankt voor jullie goede zorgen.
In Postel drinken we nog een wijntje in het restaurantje tegenover de abdij en gaan goed gemutst naar onze kamer in de abdij, een bijzondere plek!
-
16 Februari 2014 - 23:06
Minke Geurts:
Lekker slapen en morgen gezond weer op. Een fijne dag morgen!
-
17 Februari 2014 - 00:02
Bea:
Wat fijn dat jullie samen het laatste stukje Nederland kunnen doen.....spannend nu België voorproefje op Frankrijk. Ik wacht met spanning op je volgende verslagen -
17 Februari 2014 - 12:07
Baukje:
een gezellige dag met je familie liefs tut tante baukje -
17 Februari 2014 - 16:40
Rinske Van Der Weij:
lieve Petra!
even een groetje van ons uit franeker.
wat gaat het goed met je.
je bent een echte doorzetter,
en alleen doorzetters kunnen dit.
we blijven je volgen.
groetjes
Frouke en rinske van der weij
franeker -
17 Februari 2014 - 19:06
Nina Kleinsmit:
Iedere dag heb ik je gevolgd Petra, heel Nederland door. Ook ' in Belgie' blijf ik je volgen! Leuk om zo ook een beetje je mooie avontuur mee te beleven. Nog heel veel plezier. Groetjes Nina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
