Het Jacobspad: Ten Boer - Groningen CS

Omstreeks half 10 gaan we met de trein van Hoogeveen naar Groningen om van daar verder te gaan met lijn 140 naar Ten Boer. Bij de Boltbrug, vlakbij de "Widde Meuln" stappen we uit. Hier pakken we de route weer op. De koffiegelegenheden zijn pas om 16.00 uur open, dus gaan we op stap! Deze keer zijn we goed voorbereid. We hebben genoeg te drinken mee, een grote krentenbol met kaas, een appel en een zak studentenhaver. Daarmee redden we het vast wel tot aan de Stad.

We lopen een rondje om de 13e eeuwse Kloosterkerk in Ten Boer, we worden begeleid door gezang vanuit de kerk. De kerk heeft een mooie oprijlaan met bomen. We lopen via een smal pad en wat oude huisjes langs een pleintje met een waterput. Een opmerking van mijn buurvrouw Tineke komt in me op als ik dit zo zie. Zij geniet van de verhalen over de wandeltochten en ze praat lyrisch over de Groningse dorpjes waar volgens haar de arbeidershuisjes zich tegen de kerk aanschurken...

We verlaten dit oude stukje Ten Boer en lopen via woningbouw-huizen richting een bos over de Stadsweg. We passeren een groot bord met informatie over Het Jacobspad. Via de Bovenrijgeweg, met uitzicht op de stad Groningen, lopen we naar Thesinge. Aan het begin verrijst Molen Germania. We lopen verder naar Kloosterkerk Heilige Felicitas. Hier werd eind 12e eeuw het benidictijner dubbelklooster Germania gesticht. De patroonheilige van Germania was Felicitas met haar zeven zonen. In 1584, tijdens de tachtigjarige oorlog werd het klooster verwoest, het verlaagde koor bleef over. Volgens ons route boekje staat op een van de spantbalken van de dakconstructie een tekst uit 1644 van Jesaja die duidelijk verwijst naar de periode dat men pelgrimeerde als boetedoening: "Verheft Uwe stemme als een basune, en vercondicht minen volcke hare overtredinge en den huijse Iacobs hare sonden."

We lopen Thesinge uit over de G.N. Schutterlaan: een laan met oude huisjes. Vooreen van de huizen hangt een bord aan de boom van een pelgrim. We herkennen het aan de Jacobsschelp. Vanaf hier is het nog bijna 3000 km naar Santiago naar Compostela! Een paar huizen verderop ontwaren we een Rustpunt! De vlag hangt uit en in de tuin staat een prachtige "pipowagen" met de deur wijd open. Net op tijd springen we naar binnen: het plenst! We gaan op de kussentjes zitten van de knusse en gezellig ingerichte wagen en maken een kop koffie voor onszelf. We mogen gebruik maken van het toilet en maken een praatje met de vrouw des huizes, Willeke. Zij en haar gezin blijken fervente wandelaars te zijn en ze komen uit Surhuisterveen! Haar man, Geerle van der Veen, blijkt een jeugdvriend van Erik, de jongste broer van Hilbrand te zijn! Over dit stekje vond ik een leuk verslag uit de Garmer en Thesinger Express: http://www.garmerwolde.net/html/gentexpress/Jaargang34/juni2008/juni2008.htm

Na deze verrassende tussenstop lopen we verder richting Stad en slaan vlak voor Garmerwolde af naar rechts richting het Bevrijdingsbos dat hier geplant is als dank voor de bevrijding in 1945 door de Canadezen. De rechten van het kind staan op stenen door het bos verspreid, een mooi idee.

We komen uit in Noorddijk bij de Sint Stephanuskerk uit omstreeks 1250. In de verte wordt de lucht donker, het zou wel een kunnen gaan regenen. Via een laan met populieren aan weerszijden lopen we richting Kardinge, de toegangspoort naar de Stad. Als we achterom kijken zien we een bijna gitzwarte lucht met de populieren scherp afstekend en een molen met de wieken in de lucht dat er uitziet als een wit kruisje geschilderd in de lucht.

Via een kronkelweggetje lopen door een bewaard gebleven stukje natuur naar het Transferium. Inmiddels regende het even kort en heftig en zien we prachtige wolkenluchten. Op een bankje nemen we een korte pauze: even bijtanken: een broodje, wat drinken...
We steken de ringweg van Groningen over via de fietsviaduct en komen uit op de Pop Dijkemaweg: een mooi oud stukje Groningen, met oude huizen, een boerderij met veel weiland. We steken de voetgangersbrug over, over het Van Starkenborgkanaal en komen uit op de Korreweg. We besluiten om nu rechtstreeks naar het Centraal Station te lopen, het dreigt weer te gaan regenen en we zijn nu wel moe. Bij Bommen Berend bij de Grote Markt drinken we een cappuccino en eten daar een tosti bij. We overwegen om met de bus verder te gaan, maar als blijkt dat we toch moeten wachten kiezen we er liever voor om in beweging te blijven. Tenslotte blijkt het lopen naar het station toch mee te vallen. Als we op onze trackgegevens kijken, zien we dat we toch weer 20 km hebben gelopen! Moe en voldaan laten we ons in de trein naar huis rijden, waar Peter met het warme eten op ons wacht!