Back to the roots!
Blijf op de hoogte en volg Petra N.
06 November 2013 | Nederland, Reitsum
De eerste week werkloos! Mijn "werk" bestaat nu uit de voorbereiding voor de Grote Onderneming. Ik heb een beetje last van druk, als er mensen zijn die opmerken dat ze het knap vinden dat ik naar Santiago ga lopen. Het is natuurlijk nog maar de vraag of ik Santiago ga halen! Ik heb het voornemen en ik bereid me voor, maar er kan van alles gebeuren waardoor het niet lukt!
Gelukkig steunt Hilbrand me dan door te zeggen dat ik het alleen voor mezelf doe en niet voor anderen.
De tocht begint in St. Jacobiparochie, gekozen omdat hier het Jaabikspaad begint, het Friese deel van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela en omdat mijn roots in Friesland liggen. Maar de roots zoals ze bekend zijn, liggen een beetje noordoostelijker nl. in Reitsum.
Hilbrand gaat dinsdag naar Leeuwarden om tentamens op te halen om na te kijken en ik besluit om mee te gaan, zodat ik in de omgeving van Reitsum kan gaan wandelen: Myn Heitelân!
Om het een en andere een beetje bij te kunnen houden schrijf ik de namen met geboorte- en woonplaats op een briefje en neem ik het "Reitsma's van de Vlieterpen"-boek mee.
Lieuwe (±1640 - ?)
Wanswerd
Wybe Lieuwes (±1665 - na 1710) en Nyske Fransen (±1665 - voor 1710)
Reitsum - Jislum - Wanswerd
Pytter Wybes (1694 Wanswerd - na 1755) en Gepke Lieuwes (±1700 Birdaard?)
Lieuwe Pieters Reitsma (1739 Wanswerd - 1819 Lichtaard) en Grietje Jantjes (1744 Lichtaard - voor 1811 Lichtaard)
de grootouders van de grootouders van mijn grootouders:
Jan Lieuwes Reitsma (1771 Reitsum - 1837 Reitsum) en Ytje Piers Prins (1777 Betterwird - 1849 Reitsum)
Pier Jans Reitsma (1807 Rinsumageest - 1896 Genum) en Janke Hanses Kroodsma (1810 Suawoude - 1893 Genum)
de grootouders van mijn grootouders:
Pieter Piers Reitsma (1842 Genum -1912 Ee) en Trijntje Renzes Kingma (1847 Hallum - 1921 Marrum)
Renze Pieters Reitsma (1876 Genum - 1943 Rinsumageest) en Maaike de Groot (1882 Bonwird - 1910 Kollum)
mijn grootouders:
Pieter Reitsma (1906 Kollumerpomp - 1988 Bergum) en Pietrikje van der Meulen (1905 Hantum - 1994 Bergum)
Hilbrand wil me wel afzetten bij Lichtaard, waar de wandeling begint. We willen nog een kop koffie drinken, maar vinden geen cafeetje o.i.d. We rijden een aantal keren heen en weer tussen Lichtaard en Burdaard. Uiteindelijk wijst de bakkersvrouw ons de weg naar het multifunctioneel centrum, waar we een kop koffie krijgen van de receptioniste/ barjuffrouw/ medewerker tussenschoolse opvang. Wat is het hier gemoedelijk en wat zijn wij toch verwend, dat we denken dat we overal koffie kunnen halen...
Om 12.15 uur start ik in Lichtaard, samen met Reitsum, Genum en Janum de vlieterpen genoemd. Bij de ingang van het dorp staan mooie kunstwerken met schapen en een gedicht van P.J. Troelstra in het Fries over de vogels en de bloemen in de weide, het kerkje is niet te missen.
Ik begin hier omdat Lieuwe Pieters Reitsma (1739 - 1819) en zijn vrouw Grietje Jantjes hier zijn gestorven. Hij is hier ouderling geweest volgens het Reitsma-boekje. Op het kerkhof vind ik geen steen met hun naam. Wel zie ik op een informatiebord bij de boerderij onderaan het kerkpad dat mijn voorouders deze gepacht hebben. In 1640 was jonkheer Dambitz eigenaar van de plaats. In 1698 pachtte Jantje Aukes de "plaets" van J. van Beima (de naam van de jonkheer?) en is maar liefst 50 jaar lang pachter. In 1748 ging de boerderij over naar burgemeester O. Hiddema en pachtte Jan Lieuwe Reitsma de "plaets", samen met zijn vrouw Ytje Piers Prins. Zij zijn de grootouders van de grootouders van mijn grootouders.
Het duizelt mij een beetje van de informatie die ik op de rij probeer te zetten en ik zet de pas erin! Het einde van het dorpje wordt opnieuw gemarkeerd door een bord met gedicht van Reinder Bralsma en een prachtige "oerboom".
Het is prettig lopen van het ene dorpje naar het andere, je verlaat het ene dorpje en ziet het andere alweer liggen.
De boerderijen met bomen rondom
dan in de verte een hoge spitse toren
en daar om heen wat huisjes samengepakt
en daarachter ligt natuurlijk it Wad
in de zon te blinken.
Tussendoor geniet ik van de vergezichten. Ik begrijp wel waar de dichters hun inspiratie vandaan halen.
En dan bereik ik Reitsum!
Lieuwe Pieters geeft in 1811 (verplichting volgens decreet Napoleon) de naam Reitsma op, op het gemeentehuis in Rinsumageest. Vermoedelijk omdat zijn grootvader Wybe Lieuwes in Reitsum heeft gewoond. Het achtervoegsel "ma" komt voor in de provincies Friesland en Groningen. Dit is afgeleid van "monna", de Oudfriese tweede naamval meervoud van "man". Vanaf dat moment krijgen zijn kinderen en kinds-kinderen de achternaam Reitsma, wij zijn dus de mensen van Reitsum! Ook elder in Friesland kozen mensen voor de achternaam Reitsma, zij zijn hoogstwaarschijnlijk geen familie, daarom worden wij "De Reitsma's van de Vlieterpen" genoemd.
Op de begraafplaats zoek ik naar sporen van Reitsma's. Ik vind wel grafstenen maar herken de voornamen niet. Verderop staat een boerderij van famlie Reitsma, de voormalige Looxmaplaats. Zij zijn de 5e generatie Reitsma's op deze plek, gedurende 175 jaar. Vanaf 1835 was de 1e Reitsma een Pieter Jans, geboren in 1813 en zoon van Jan Lieuwes.
Ook Reitsum wordt "afgesloten" met een kunstwerk van een koe en een gedicht van Sybe Krol.
Ziet men zo'n vale reiger
en wadend door de weilanden
de walmende koeien
en in de verte het verrotte hek
dat is ons land, jazeker!
Vlak na Reitsum ligt Ginnum (Genum), met als middelpunt ... de kerk. Op de begraafplaats vind ik de grafzerken van Pier Jans Reitsma en Janke Hanses Kroodsma, de ouders van de grootouders van mijn grootouders. De tekst is bijna niet meer te lezen en de stenen zijn gescheurd...
De volgende generatie is vertrokken naar Ee, dat bewaar ik voor een volgende trip.
Ondertussen begint het te regenen en trek ik mijn rode regenponcho aan, ik moet nog ongeveer een uur lopen voordat ik in de buurt van koffie kom. Tussen de dorpen waait het behoorlijk, dus ik zet de capuchon van mijn trui op met die van de poncho erover heen: heerlijk warm en knus.
Peter laat weten dat de "spot" werkt, ik ben life te volgen op zijn mobiele telefoon: een hele geruststelling voor later!
En dan wandel ik Burdaard binnen, de molen draait: hier is activiteit! Via een brug met weer een mooi kunstwerkje: "schapenwolkjes", loop ik naar het 1ste café, het 2e café .... nog niet open. Een stukje verder is een supermarktje met een bord: koffie op het terras. Ik vraag of ik koffie mag, hoewel het terras met dit weer natuurlijk niet open is. Ik krijg een lekkere bak koffie en mag ook nog gebruik maken van het toilet. De "supermarktmanager" is nieuwsgierig naar wat mij naar zijn dorp brengt in dit vieze weer en ik vertel hem over mijn zoektocht naar mijn roots en over mijn Grote Onderneming. Hij vindt het maar niks en stelt voor dat ik het Pieterpad loop, ook leuk en je kunt het in etappes lopen. Hij weet dit want de plaatselijke held heeft dit ook gelopen. Ik vertel hem dat ik het Pieterpad bijna heb afgewandeld met mijn vriendin Giny en dat de Camino de volgende uitdaging is. Hij schudt zijn hoofd en wens met veel succes met mijn onderneming. Hij wijst me nog even de kortste weg naar de NHL in Leeuwarden, via het Leeuwarder bos (ik wist niet dat Leeuwarden een bos had).
Wat ik dan nog niet weet is dat dit de eerste, maar ook de laatste gelegenheid is waar ik pauze heb. Dit is maar goed ook, anders was de moed me misschien wel in de schoenen gezonken! Nu ga ik met nieuwe moed op pad en geniiet van het uitzicht op de Dokkummer Ie (Ee). Het water kronkelt door het landschap en ik steek het water regelmatig over via nostalgische houten bruggetjes. Ik loop nu over een fiets-wandelpad en volg de elfstedenroute naar Bartlehiem. Het begint u hard te regenen en harder te waaien. De plaatselijke thee-/koffietent is niet open, dus neem ik plaats op een bankje en drink wat koude soep. Het zal wel een raar gezicht zijn vanuit de verwarmde huizen, waar de lampen al aan gaan.
Van Bartlehiem loop ik richting Leeuwarden, het kan niet missen: gewoon het water volgen. Wat me een beetje verontrust is dat er geen weg is waar een auto kan rijden. Ik moet zo snel mogelijk doorlopen, want ik wil als het even kan voor het donker in Leeuwarden aankomen.
Via whatsapp heb ik contact met Hilbrand, Peter en Bianca. Wel fijn dat er zo nu en dan contact is. Hoe donkerder het wordt, hoe vaker ik berichtjes doorgeef waarin ik uitleg waar ik ben. Ik moet alleen zuinig met de telefoon omgaan, want de batterij is bijna leeg.
In de verte zie ik de lichtjes van de stad, ik stap stevig door. Er lijkt alleen geen einde aan het pad te komen. Na een bruggetje wordt het schemerig en rijden mij ook fietsers tegemoet, dat stelt me wel gerust, want het is wel erg stil hier!
Als het dan echt donker wordt kan ik het pad nog goed volgen en houd ik Hilbrand op de hoogte van mijn locatie. Als er iets mis gaat heb ik altijd de "spot" met SOS-knop nog, bedenk ik!
Ik moet nog ongeveer 3 km lopen en kom dan terecht in een gebied dat het Leeuwarder bos zal zijn. Ik stap dapper door totdat ik langs woonwagens loop: de bewoonde wereld! Er volgt nog een prachtig stukje langs het water met aan de overkant oude en nieuwe huizen die er prachtig verlicht en gezellig uitzien. Nu herken ik waar ik ben: aan de rechterkant zie ik de flats opdoemen van Bilgaard, een wijk in Leeuwarden. Voor me zie ik de nieuwe torenflat waar de jongste zus van mijn vader woont: Sjoerdje Reitsma. Mooi toch, zo begin ik bij de Reitsma's van vroeger en eindig ik bij de Reitsma's van nu!
Vandaag heb ik 20 km gelopen. De eerste regentraining achter de rug en geleerd dat ik nu toch echt mijn tocht-kleding aan moet schaffen en alvast moet dragen! En de volgende keer eerder beginnen, zodat ik niet in het donker in "the Middle of Nowhere" hoef te lopen, want dat is niet echt prettig!
Gelukkig steunt Hilbrand me dan door te zeggen dat ik het alleen voor mezelf doe en niet voor anderen.
De tocht begint in St. Jacobiparochie, gekozen omdat hier het Jaabikspaad begint, het Friese deel van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela en omdat mijn roots in Friesland liggen. Maar de roots zoals ze bekend zijn, liggen een beetje noordoostelijker nl. in Reitsum.
Hilbrand gaat dinsdag naar Leeuwarden om tentamens op te halen om na te kijken en ik besluit om mee te gaan, zodat ik in de omgeving van Reitsum kan gaan wandelen: Myn Heitelân!
Om het een en andere een beetje bij te kunnen houden schrijf ik de namen met geboorte- en woonplaats op een briefje en neem ik het "Reitsma's van de Vlieterpen"-boek mee.
Lieuwe (±1640 - ?)
Wanswerd
Wybe Lieuwes (±1665 - na 1710) en Nyske Fransen (±1665 - voor 1710)
Reitsum - Jislum - Wanswerd
Pytter Wybes (1694 Wanswerd - na 1755) en Gepke Lieuwes (±1700 Birdaard?)
Lieuwe Pieters Reitsma (1739 Wanswerd - 1819 Lichtaard) en Grietje Jantjes (1744 Lichtaard - voor 1811 Lichtaard)
de grootouders van de grootouders van mijn grootouders:
Jan Lieuwes Reitsma (1771 Reitsum - 1837 Reitsum) en Ytje Piers Prins (1777 Betterwird - 1849 Reitsum)
Pier Jans Reitsma (1807 Rinsumageest - 1896 Genum) en Janke Hanses Kroodsma (1810 Suawoude - 1893 Genum)
de grootouders van mijn grootouders:
Pieter Piers Reitsma (1842 Genum -1912 Ee) en Trijntje Renzes Kingma (1847 Hallum - 1921 Marrum)
Renze Pieters Reitsma (1876 Genum - 1943 Rinsumageest) en Maaike de Groot (1882 Bonwird - 1910 Kollum)
mijn grootouders:
Pieter Reitsma (1906 Kollumerpomp - 1988 Bergum) en Pietrikje van der Meulen (1905 Hantum - 1994 Bergum)
Hilbrand wil me wel afzetten bij Lichtaard, waar de wandeling begint. We willen nog een kop koffie drinken, maar vinden geen cafeetje o.i.d. We rijden een aantal keren heen en weer tussen Lichtaard en Burdaard. Uiteindelijk wijst de bakkersvrouw ons de weg naar het multifunctioneel centrum, waar we een kop koffie krijgen van de receptioniste/ barjuffrouw/ medewerker tussenschoolse opvang. Wat is het hier gemoedelijk en wat zijn wij toch verwend, dat we denken dat we overal koffie kunnen halen...
Om 12.15 uur start ik in Lichtaard, samen met Reitsum, Genum en Janum de vlieterpen genoemd. Bij de ingang van het dorp staan mooie kunstwerken met schapen en een gedicht van P.J. Troelstra in het Fries over de vogels en de bloemen in de weide, het kerkje is niet te missen.
Ik begin hier omdat Lieuwe Pieters Reitsma (1739 - 1819) en zijn vrouw Grietje Jantjes hier zijn gestorven. Hij is hier ouderling geweest volgens het Reitsma-boekje. Op het kerkhof vind ik geen steen met hun naam. Wel zie ik op een informatiebord bij de boerderij onderaan het kerkpad dat mijn voorouders deze gepacht hebben. In 1640 was jonkheer Dambitz eigenaar van de plaats. In 1698 pachtte Jantje Aukes de "plaets" van J. van Beima (de naam van de jonkheer?) en is maar liefst 50 jaar lang pachter. In 1748 ging de boerderij over naar burgemeester O. Hiddema en pachtte Jan Lieuwe Reitsma de "plaets", samen met zijn vrouw Ytje Piers Prins. Zij zijn de grootouders van de grootouders van mijn grootouders.
Het duizelt mij een beetje van de informatie die ik op de rij probeer te zetten en ik zet de pas erin! Het einde van het dorpje wordt opnieuw gemarkeerd door een bord met gedicht van Reinder Bralsma en een prachtige "oerboom".
Het is prettig lopen van het ene dorpje naar het andere, je verlaat het ene dorpje en ziet het andere alweer liggen.
De boerderijen met bomen rondom
dan in de verte een hoge spitse toren
en daar om heen wat huisjes samengepakt
en daarachter ligt natuurlijk it Wad
in de zon te blinken.
Tussendoor geniet ik van de vergezichten. Ik begrijp wel waar de dichters hun inspiratie vandaan halen.
En dan bereik ik Reitsum!
Lieuwe Pieters geeft in 1811 (verplichting volgens decreet Napoleon) de naam Reitsma op, op het gemeentehuis in Rinsumageest. Vermoedelijk omdat zijn grootvader Wybe Lieuwes in Reitsum heeft gewoond. Het achtervoegsel "ma" komt voor in de provincies Friesland en Groningen. Dit is afgeleid van "monna", de Oudfriese tweede naamval meervoud van "man". Vanaf dat moment krijgen zijn kinderen en kinds-kinderen de achternaam Reitsma, wij zijn dus de mensen van Reitsum! Ook elder in Friesland kozen mensen voor de achternaam Reitsma, zij zijn hoogstwaarschijnlijk geen familie, daarom worden wij "De Reitsma's van de Vlieterpen" genoemd.
Op de begraafplaats zoek ik naar sporen van Reitsma's. Ik vind wel grafstenen maar herken de voornamen niet. Verderop staat een boerderij van famlie Reitsma, de voormalige Looxmaplaats. Zij zijn de 5e generatie Reitsma's op deze plek, gedurende 175 jaar. Vanaf 1835 was de 1e Reitsma een Pieter Jans, geboren in 1813 en zoon van Jan Lieuwes.
Ook Reitsum wordt "afgesloten" met een kunstwerk van een koe en een gedicht van Sybe Krol.
Ziet men zo'n vale reiger
en wadend door de weilanden
de walmende koeien
en in de verte het verrotte hek
dat is ons land, jazeker!
Vlak na Reitsum ligt Ginnum (Genum), met als middelpunt ... de kerk. Op de begraafplaats vind ik de grafzerken van Pier Jans Reitsma en Janke Hanses Kroodsma, de ouders van de grootouders van mijn grootouders. De tekst is bijna niet meer te lezen en de stenen zijn gescheurd...
De volgende generatie is vertrokken naar Ee, dat bewaar ik voor een volgende trip.
Ondertussen begint het te regenen en trek ik mijn rode regenponcho aan, ik moet nog ongeveer een uur lopen voordat ik in de buurt van koffie kom. Tussen de dorpen waait het behoorlijk, dus ik zet de capuchon van mijn trui op met die van de poncho erover heen: heerlijk warm en knus.
Peter laat weten dat de "spot" werkt, ik ben life te volgen op zijn mobiele telefoon: een hele geruststelling voor later!
En dan wandel ik Burdaard binnen, de molen draait: hier is activiteit! Via een brug met weer een mooi kunstwerkje: "schapenwolkjes", loop ik naar het 1ste café, het 2e café .... nog niet open. Een stukje verder is een supermarktje met een bord: koffie op het terras. Ik vraag of ik koffie mag, hoewel het terras met dit weer natuurlijk niet open is. Ik krijg een lekkere bak koffie en mag ook nog gebruik maken van het toilet. De "supermarktmanager" is nieuwsgierig naar wat mij naar zijn dorp brengt in dit vieze weer en ik vertel hem over mijn zoektocht naar mijn roots en over mijn Grote Onderneming. Hij vindt het maar niks en stelt voor dat ik het Pieterpad loop, ook leuk en je kunt het in etappes lopen. Hij weet dit want de plaatselijke held heeft dit ook gelopen. Ik vertel hem dat ik het Pieterpad bijna heb afgewandeld met mijn vriendin Giny en dat de Camino de volgende uitdaging is. Hij schudt zijn hoofd en wens met veel succes met mijn onderneming. Hij wijst me nog even de kortste weg naar de NHL in Leeuwarden, via het Leeuwarder bos (ik wist niet dat Leeuwarden een bos had).
Wat ik dan nog niet weet is dat dit de eerste, maar ook de laatste gelegenheid is waar ik pauze heb. Dit is maar goed ook, anders was de moed me misschien wel in de schoenen gezonken! Nu ga ik met nieuwe moed op pad en geniiet van het uitzicht op de Dokkummer Ie (Ee). Het water kronkelt door het landschap en ik steek het water regelmatig over via nostalgische houten bruggetjes. Ik loop nu over een fiets-wandelpad en volg de elfstedenroute naar Bartlehiem. Het begint u hard te regenen en harder te waaien. De plaatselijke thee-/koffietent is niet open, dus neem ik plaats op een bankje en drink wat koude soep. Het zal wel een raar gezicht zijn vanuit de verwarmde huizen, waar de lampen al aan gaan.
Van Bartlehiem loop ik richting Leeuwarden, het kan niet missen: gewoon het water volgen. Wat me een beetje verontrust is dat er geen weg is waar een auto kan rijden. Ik moet zo snel mogelijk doorlopen, want ik wil als het even kan voor het donker in Leeuwarden aankomen.
Via whatsapp heb ik contact met Hilbrand, Peter en Bianca. Wel fijn dat er zo nu en dan contact is. Hoe donkerder het wordt, hoe vaker ik berichtjes doorgeef waarin ik uitleg waar ik ben. Ik moet alleen zuinig met de telefoon omgaan, want de batterij is bijna leeg.
In de verte zie ik de lichtjes van de stad, ik stap stevig door. Er lijkt alleen geen einde aan het pad te komen. Na een bruggetje wordt het schemerig en rijden mij ook fietsers tegemoet, dat stelt me wel gerust, want het is wel erg stil hier!
Als het dan echt donker wordt kan ik het pad nog goed volgen en houd ik Hilbrand op de hoogte van mijn locatie. Als er iets mis gaat heb ik altijd de "spot" met SOS-knop nog, bedenk ik!
Ik moet nog ongeveer 3 km lopen en kom dan terecht in een gebied dat het Leeuwarder bos zal zijn. Ik stap dapper door totdat ik langs woonwagens loop: de bewoonde wereld! Er volgt nog een prachtig stukje langs het water met aan de overkant oude en nieuwe huizen die er prachtig verlicht en gezellig uitzien. Nu herken ik waar ik ben: aan de rechterkant zie ik de flats opdoemen van Bilgaard, een wijk in Leeuwarden. Voor me zie ik de nieuwe torenflat waar de jongste zus van mijn vader woont: Sjoerdje Reitsma. Mooi toch, zo begin ik bij de Reitsma's van vroeger en eindig ik bij de Reitsma's van nu!
Vandaag heb ik 20 km gelopen. De eerste regentraining achter de rug en geleerd dat ik nu toch echt mijn tocht-kleding aan moet schaffen en alvast moet dragen! En de volgende keer eerder beginnen, zodat ik niet in het donker in "the Middle of Nowhere" hoef te lopen, want dat is niet echt prettig!
-
06 November 2013 - 21:09
Minke Geurts:
Héé.. wat goed! Prachtig verslag. Dit was wel een vuurdoop hoor!
Ja, Leeuwarden heeft een bos. Ik ben er ook nog nooit geweest. -
07 November 2013 - 15:58
Wilma Te Wee:
Zo hee jij weet het nog spannend te maken ook, en dan ben je nog niet eens met je grote trip bezig.
Wat is "de spot" precies, kun je daar je coördinaten doorgeven/uitlezen?
De foto met de schaapjes in de lucht vind ik super!
groetjes Wilma -
13 Januari 2014 - 20:56
Petra Teeninga:
He Mam en Wilma,
Dit was wel de spannendste tocht die ik maakte. De spot is een apparaat waarmee Hilbrand en Peter mij life kunnen volgen op de pc of i-Phone. Het zendt iedere 10-20 minuten een GPS-signaal uit. Er zit ook een SOS-knop op voor als ik in nood zit. Het schijnt zo te zijn dat er dan hulptroepen komen. Ik heb het echter nog niet uitgeprobeerd, dus moet ik dat maar geloven...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
