Dag 63: Barberey-Saint-Sulpice - Troyes (7 km)

Vandaag ben ik met Hilbrand naar Troyes gelopen. Terwijl ik dit schrijf zit hij al weer in de auto onderweg naar huis.

Het verslag van gister heb ik aangepast.

Vanmorgen staan we om half acht op, ik verzamel m'n spullen uit de slaapkamer en pak de rugzak weer helemaal uit om het opnieuw te organiseren. Het "matje" komt erbij, de kaarten van Vezelay - Saint-Jean-Pied-de-Port en de Jacobsroute in Spanje en zakjes OSR.

We ontbijten en dan laden we de spullen in de auto. Onze gastheer wil nog graag een foto van de eerste vrouwelijke pelgrim in zijn huis. Hij krijgt bezoek van motorvrienden, ze gaan vandaag toeren. Hij stelt mij vol trots aan ze voor.

We worden vrolijk uitgezwaaid door de "gang" en rijden richting Barbedey. Daar zetten we de auto neer bij de Mairie en wandelen richting Troyes. Vandaag wordt gestemd voor een nieuwe burgemeester, het stembureau is open. Opeens scheuren ons motoren voorbij en worden we weer begroet en uitgezwaaid door de motormuizen.

We wandelen van dorpje naar dorpje en voordat we het weten zijn we Troyes binnengewandeld. Het komt ons bekend voor en we wandelen zo naar de kathedraal, waar we al het moois bewonderen. Het orgel wordt bespeeld en Hilbrand geniet daar van! Vorige week hadden zijn tennismaat Jaap en onze oud-buurman Jan nog een discussie over de kleur van de kathedraal. Volgens de een van het zwart en de andere wit. Ze hebben allebei gelijk... Ik denk dat de kathedraal van oorsprong wit was, maar veel onderdelen zijn behoorlijk zwart!

Als we uitgekeken zijn lopen we naar de bushalte. Daar is een vogel net tegen het glas gevlogen en ligt op z'n rug in een plasje bloed op de grond, met de pootjes omhoog. Het is een akelig gezicht. Hilbrand legt de vogel bij een boom neer en ik strooi zand over het plasje bloed.

De bus komt en de buschauffeur wil ons eerst niet meenemen, de bus gaat niet naar Barberey, we moeten lopen. Wij houden vol en wijzen naar de route bij het bushokje. Dan mogen we instappen. Ik zie aan googlemaps, dat de bus steeds verder van Barberey vandaan rijdt. Hilbrand heeft er wel vertrouwen in. Uiteindelijk zitten we aan de andere kant van de stad, stopt hij en legt uit dat hij vandaag, op zondag, zo'n twee kilometer voor Barberey stopt. Geen probleem voor ons, dan lopen we die er ook nog bij.

We rijden weer langs alle plaatsen waar we net langsreden tot de plek waar we instapten en dan gaat het gelukkig verder de goede kant op. We wandelen de laatste twee kilometers terug naar de auto. Dan gaan we met de auto naar Troyes. Ik heb Tineke een berichtje gestuurd en we spreken af bij een Brasserie. Daar ontmoeten we dan eindelijk Tineke. Via Marian die in Vessem was hoorde ik voor het eerst van Tineke. Het leek Marian zo leuk dat we elkaar zouden zien, en nu is het dan zover.

Het klikt direct goed tussen ons. Tineke loopt naar het Maison Notre Dame en wij gaan er heen met de auto. We zien een andere vrouwelijke pelgrim, Leen blijkt later, binnenkomen. Tineke laat ons binnen en Hilbrand gaat mee naar de kamer. Dan is het moment van afscheid nemen gekomen. Bij de trap nemen we met grote moeite afscheid van elkaar. En dan ben ik weer zonder Hilbrand.

Ik schrijf het verslag van gister en om half acht gaan Tineke en ik samen met Leen, eten bij een Indisch restaurant vlakbij.
Leen de Busscher komt van Antwerpen. Zij loopt voor Artsen zonder Grenzen in België.

Het is gezellig met z'n drieën en we wisselen verhalen uit over onze belevenissen.

Tegen tienen lopen we door de gezellige oude straatjes terug naar onze slaapplek en niemand die ons tegenhoudt, Tineke kan me gewoon naar binnen "smokkelen". Morgen maar even melden en gelijk regelen dat ik hier nog twee nachtjes kan slapen...
Hilbrand is om elf uur nog niet thuis, het is een lange rit terug voor hem!