Update - Reisverslag uit Hoogeveen, Nederland van Petra N. Teeninga-Reitsma - WaarBenJij.nu Update - Reisverslag uit Hoogeveen, Nederland van Petra N. Teeninga-Reitsma - WaarBenJij.nu

Update

Door: Petra Teeninga

Blijf op de hoogte en volg Petra N.

27 Oktober 2013 | Nederland, Hoogeveen

Nog 85 dagen...

De afgelopen weken is het trainingsschema er een beetje bij in geschoten, er waren belangrijker zaken te regelen...

Roel, de broer van Hilbrand, overleed op woensdag 9 oktober en een week later was de begrafenis.
Simon heeft het nog erg druk gehad met de presentatie/ film en werd gelukkig geholpen door neef Wouter. Op dinsdag bleek dat niet alle materialen die nodig waren voor het afspelen geregeld waren en hebben Peter en Bart nog alles in het werk gesteld om dit in orde te maken. Ruim voor de afscheidsdienst waren we aanwezig, zodat ze alles konden installeren en testen.
Het afscheid was indrukwekkend, waardig en goed gedaan. Met mooie woorden van zus Tilly, namens de hele familie en de dappere broers die de kist droegen. En de penning is toch nog met trots ontvangen: de waardering die de penning symboliseert deed er toch wel toe! We hebben de, volgens Roel, belangrijkste K's bezocht voor een begrafenis, nl. de Kerk, het Kerkhof en de Kroeg.

Pieterpad
Op vrijdag 18 en zaterdag 19 oktober heb ik met mijn vriendin Giny Middelkoop uit Uithuizermeeden weer een etappe gelopen van het Pieterpad. De laatste keer dat we liepen was in 2010!

Ik pikte Giny op van de trein in Hoogeveen, daarna reden we naar het station in Vierlingsbeek.

Vierlingsbeek - Swolgen: 25 km.
We wandelen langs de Sint Jozefskapel in Smakt, deze dateert uit 1699. In de kapel staat een beeldje van Sint Jozef die de hand van kleine Jezus vasthoudt. De Spaanse soldaten schijnen dit beeldje in de 17e eeuw achtergelaten te hebben. Dit gaf de aanzet tot de Jozefverering in het plaatsje Smakt. De Heilige Jozef is de patroon van het gezin en de beschermheilige van ongehuwden binnen de rooms-katholieke kerk.
Ook al zijn we niet rooms-katholiek, we worden wel gegrepen door de rituelen. Binnen in de kapel bij de voet van het beeld steken we een kaarsje aan voor onze ongehuwde kinderen ;)

Omdat we een boekje uit 2005 hebben met verouderde route, dolen we voor ons gevoel rond op het Landgoed Geysteren over de zandverstuivingen. Het kaartje en de routebeschrijving klopt niet met de paaltjes. Uiteindelijk besluiten we om de paaltjes te volgen. In plaats van de geplande 21 km lopen we uiteindelijk 25 km. In Swolgen eten we heerlijk bij eetcafé Bram en daarna worden we opgehaald door onze gastvrouw uit Tienray. Daar wacht een heerlijk opgemaakt bed op ons. Na een verkwikkende douche gaan we slapen.
De volgende ochtend maken we ons weer op voor de wandeling. We worden eerst nog getrakteerd op een uitgebreid ontbijt bij de keukentafel.
Onze gastheer- en vrouw blijken ook de tocht naar Santiago te hebben gelopen vanaf hun huis! Ik krijg nog een geweldige "veter-tip" mee en probeer hem gelijk uit. De veter moet op het vlakke deel van de voet gestrikt worden en niet op de boog. De tong trek je naar voren, waardoor je de voet beter kunt afwikkelen.

Na het ontbijt worden we naar het startpunt van de etappe Swolgen - Venlo gebracht.
We lopen langs prachtige oranje velden met afrikaantjes, via Grubbenvorst waar we met open armen worden ontvangen (zie foto), naar het pontje dat ons over de Maas voert. Langs en over de dijk wandelen we richting Venlo. In de verte zien we een reuzenrad en horen we gillende mensen die in een kermisattractie zitten. In Venlo bruist het, overal waar we lopen zijn terrasjes en gezellige zijstraatjes met monumentale panden en binnenpleintjes met steegjes. Via de kermis lopen we naar het station. Vandaag hebben we 21.5 km gelopen.

De treinen gaan ieder half uur naar Venlo, dus hoeven we niet lang te wachten. In 22 minuten zijn we in Vierlingsbeek waar we nog een kop koffie drinken voordat we in de auto stappen. Dan gaan we op weg naar het station in Hoogeveen waar Giny in de trein stapt naar Uithuizermeeden. De volgende Pieterpad-wandeltocht zit weer in de planning. Het lijkt ons een uitdaging om het Pieterpad af te krijgen voor 20 januari!

Dinsdag 22 oktober wandel ik 10 km met Boukelien Hijszeler de route bij Oude Avereest. We hebben veel plezier en voelen ons helemaal op ons gemak bij elkaar. Onderweg drinken we koffie aan een picknicktafel bij een boerderij langs het pad. We mogen onszelf bedienen en gooien geld in een bakje dat daar op goed vertrouwen is neergezet.

Donderdag kopen Hilbrand en ik mijn rugzak, dekbed en opblaasmat. Want, het lopen met een rugzak moet binnenkort ook geoefend worden. Ik besluit om geen tentje mee te nemen. Van verschillende mensen hoor ik dat je altijd onderdak krijgt, ook al is het in een schuur.
De reisapotheek is inmiddels ook aangeschaft.
Mijn pelgrimspas is met de post binnengekomen, maar door de hectiek van de afgelopen weken had ik dit gemist.

De komende week richt ik me op het afscheid nemen van mijn werk. Vanaf donderdag ben ik vrij!

  • 01 November 2013 - 01:43

    Minke Geurts:

    Fijn verwoord. Ik heb het nu pas gelezen. Kreeg steeds een foutmelding!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Petra N.

Goed voorbereid de wijde wereld in - Met vertrouwen de toekomst tegemoet! Wie is toch dat kleine mannetje? In 1984 werden we lid van de Donald Duck, met als excuus dat het leuk zou zijn voor ons aanstaande eerste kind. Ondertussen zijn we alweer bijna 30 jaar lid van de DD. Vanaf 1975 tot 2001 hebben de verhalen van Douwe Dabbert als vervolgverhaal in het weekblad Donald Duck gestaan. Een Nederlandse stripreeks rond een dwerg met een magische knapzak, bedacht door tekenaar Piet Wijn (1929-2010) en scenarist Thom Roep (1952). Douwe Dabbert is een klein kabouterachtig mannetje dat allerlei vreemde avonturen beleeft, vaak met bovennatuurlijke wezens. Hij heeft een toverknapzak waarmee hij zichzelf uit de meest benarde posities kan redden omdat er altijd dingen in zitten die hem uit de brand helpen. Deze knapzak heeft hij geërfd van zijn grootvader, die zoals Douwe het zelf zegt 'een beetje toveren kon.' De knapzak bevat altijd net datgene wat Douwe nodig heeft, maar wanneer een ander de zak doorzoekt is deze doorgaans leeg, of bevat hij zaken als modder en zand. De verhalen, maar ook de tekeningen spraken mij erg aan. Later, omstreeks 2010, zocht ik een symbool passend bij de titel voor mijn eindscriptie van de Master-opleiding Special Educational Needs (SEN) met de uitstroomrichting Autismespecialist. Het onderwerp was de transitie van thuis naar uitwonend voor adolescenten met ASS, de titel: "Goed voorbereid de wijde wereld in". Deze titel koos ik omdat ik als levensloopbegeleider adolescenten met ASS vaardigheden aanleer die ze niet vanzelfsprekend ontwikkelen, maar die wel nodig zijn voor hun zelfredzaamheid. Douwe Dabbert met zijn knapzak vond ik een passend symbool voor deze jongeren. Douwe Dabbert staat symbool voor de jongere die de wijde wereld intrekt, de toverknapzak staat symbool voor de aangeleerde vaardigheden en de brug waarover Douwe Dabbert loopt voor de transitie. Na mijn scriptie schreef ik nog een supervisieverslag en maakte ik de verbinding met mijn eigen proces met als titel: "Met vertrouwen de toekomst tegemoet!" In de supervisiescriptie beloofde ik mezelf om meer te gaan genieten van mijn leven. Ik zie deze stap dan ook als een logisch vervolg van mijn levenspad.

Actief sinds 05 Okt. 2013
Verslag gelezen: 717
Totaal aantal bezoekers 245118

Voorgaande reizen:

20 Januari 2014 - 30 November -0001

Santiago de Compostela

Landen bezocht: