Dag 20: Nijmegen - Wijchen (16 km?)

Gisteravond heb ik nog gezellig met Harry en Janny bij de houtkachel gezeten en een wijntje gedronken. Ergens tussen de regels door vang ik op dat de openingsceremonie voor de Olympische Spelen er is en dat Sven Kramer morgen moet rijden. Vannacht heerlijk geslapen en om 8.00 uur opgestaan. Om half 9 ontbijten we met z'n drieën. Harry heeft verse broodjes gehaald en schenkt jus d'orange in; het bevalt Janny wel om een pelgrim in huis te hebben.
Harry en ik vertrekken omstreeks 9.30 uur met dag-rugzakken op richting Sint Jacobskapel. Hij heeft voor mij geregeld dat er iemand is die mij de kapel kan laten zien en een stempel geeft voor in mijn credencial. Harry heeft de pelgrimsroute in Nijmegen uitgezet en kent de weg op z’n duimpje, ik neem geen routekaart mee en laat me leiden. Harry past zijn tempo aan mijn ritme aan en dat is fijn. Hij kan veel vertellen over Nijmegen en doet dat op een rustige manier. Hij overlaadt me niet met informatie, maar is wel onderhoudend. Ook voor mijn vragen of opmerkingen is ruimte.

We lopen vanuit zijn huis, vlakbij Koudenhoek, door het centrum van Lent. Intussen begint het weer te regenen. Daarna lopen we over de Waalbrug Nijmegen binnen. Rondom de Waalbrug zijn veel werkzaamheden, het is de bedoeling om de Waal meer ruimte te geven en hiervoor worden nieuwe wegen aangelegd. Als alles klaar is wordt de dijk doorgestoken en loopt een groot deel van waar nu nog weiland is en waar kort geleden nog huizen stonden, onder water. Het is een enorme operatie en het heeft ook zijn invloed op de pelgrimsroute en de route voor de Nijmeegse vierdaagse.

Het uitzicht vanaf de Waalbrug is prachtig, ik zie schepen varen, een grote pluim komt uit een fabriek verderop, langs de dijk staan mooie gevelwoningen en ik zie historische gebouwen. We lopen onder een boog door de stad in, het Hunnerpark in. Daarna lopen we het Valkhof park in. Het is allemaal erg mooi en oud. We lopen trappetjes op en trappetjes af, langs oude gebouwen en smalle straatjes en dan weer nieuwe gebouwen er tussen, zoals het casino. In de oorlog schijnt hier toch veel vernield te zijn, erg jammer. We komen uit bij de Sint Jacobs kapel. Hier worden we opgewacht en hartelijk ontvangen. Ik krijg mijn stempel en mag nog een intentie schrijven in het "gastenboek". Dit wordt morgen voorgelezen tijdens de dienst. Voor Harry en Janny koop ik een echte Sint Jacobs kaars om thuis te kunnen branden.

Na dit bijzondere bezoek gaan we koffie drinken en versgebakken appeltaart eten op de Markt. Daarna wandelen we verder door het Kronenburgerpark langs het station en even later door de wijk Dukenburg en langs het stadion van NEC. Het regent intussen niet meer en dat maakt het wandelen wel een stuk aangenamer. Bij een parkje verderop nemen we een korte pauze om ons broodje op te eten en om mijn benen even rust te geven.
Later lopen we over de A73 en komen langs een zuivelboerderij, waar de koeien ons vanuit de open stal aanstaren. Ook hier loopt de Nijmeegse vierdaagse langs. Onwillekeurig denk ik aan Jettie, mijn schoonzus die deze tocht al vaak gelopen heeft. Zij en haar man Jaap vieren vandaag dat ze samen 125 jaar zijn geworden. Ik zal er niet zijn, maar Hilbrand is er wel met zijn broer uit Enschede en schoonzus Ria uit Deventer: een mooi gelegenheids-trio...

Dan gaan we langs een stuk natuurgebied waar flink gekapt is en lopen verder naar restaurant Sint Walrick, waar we koffie met Schrobbeler bestellen als beloning voor deze sportieve dag. Ongemerkt hebben we vandaag zo'n 16 kilometer gewandeld. Zo samen oplopen met de onderhoudende verhalen en de plezierige aandacht van Harry maakt dat het wandelen veel gemakkelijker lijkt te gaan.

En "onze" Sven heeft weer een gouden medaille gewonnen, zien we ondertussen op de iPhone. Tja, ieder zijn prestatie!

Janny haalt ons op met de auto. We rijden via de Waalbrug naar "huis". De lucht boven het water is prachtig! Donkere luchten, de ondergaande zon, het water van de Waal en de rookpluim van de fabriek in de verte zo tegen de stad aan, het ziet er surrealistisch uit. Ik probeer het beeld te vangen met mijn camera, maar het wil niet lukken. Over één foto ben ik redelijk tevreden...

Als we thuis komen ga ik me douchen en omkleden en Harry gaat eten koken. We eten gedrieën en Harry en Janny vertellen me hun "Love - story", het prachtige ontroerende verhaal van een ontzettend leuk stel dat al langer dan 37 jaar bij elkaar is. Wat een heerlijk huis om te gast te zijn. Ik mag mijn verslag op de laptop schrijven en Harry tokkelt ondertussen gezellig mee met de muziek. Sweet dreams allemaal!