Dag 19: Arnhem - Nijmegen (16 km?)

Nog nagenietend van de ontmoeting met de Arnhemse meisjes, trek ik me terug op mijn kamer in het B&B-huis. Het is een aanbouw met een aparte ingang, twee slaapkamers, een gedeelde douche, wc en keuken. De gastvrouw vertelt dat er nog twee Turkse mannen slapen die op familiebezoek zijn, keurige mannen, ze heeft nooit last van ze. Ze komen vaker en spreken geen Nederlands. Morgenochtend ontbijten we tegelijk om 8.00 uur. Ik vind het prima, maar ben wel blij dat mijn slaapkamerdeur op slot kan.

Na een verfrissende douche, het schrijven van mijn verslag van de dag en het verwerken van alle gedachten en gebeurtenissen, glijd ik al snel weg in een verkwikkende slaap. 's Nachts schrik ik wakker van gemorrel aan mijn deur, "Oh ja, de Turkse mannen...", gelukkig is de deur op slot. Even later hoor ik de deur van de wc open gaan en hoor ik iemand kotsen. "Bah, niet teveel bij stilstaan, gewoon gaan slapen", maan ik mezelf. Ik slaap weer verder en word dan 's ochtends weer wakker van een keiharde pis-straal en geboer. Ik moet ook nodig maar beheers me nog maar even.
Ik zorg dat ik alles ingepakt en klaar heb, voordat ik uit mijn kamer ga. Na het poetsen van de wc, kan ik ook mijn behoefte doen. Dan ga ik naar de keuken, waar nog niemand is en ga eten. Al vrij snel komen de twee Turkse mannen binnen en maken gebaren en geluiden naar elkaar. Ik versta dan wel geen Turks, maar hee, ik heb wel een groot deel van mijn leven met vijf mannen gewoond. Ik doe maar net of ik gek ben en eet door. Ik ga hier zo snel mogelijk weg, bedenk ik. Dan begint eentje in het duits/engels te praten tegen mij. Zijn vriend wil graag dat ik nog een nacht blijf slapen en dan gaat hij bij mij slapen. Ik haal mijn husband erbij, maar dat helpt niet. Die is er immers niet. Dan haal ik mijn vier zoons erbij in de hoop dat dat enig respect afdwingt, maar ook dat helpt niet. De vriend schijnt zeven kinderen te hebben, een goede fabriek volgens de ander. Ik ben wel klaar met deze "keurige mannen", pak het overgebleven broodje en vertrek.

De bus naar het centraal station vertrekt vlakbij. Als ik aan kom lopen staat de bus er al. Ik ren met mijn rugzak en schat in dat de chauffeur niet wacht in deze grote plaats. Maar hij doet dat wel, ik bedank hem hartelijk en ik krijg een vriendelijke glimlach terug. Bij het station stap ik uit en zie Giny, mijn Pieterpad-vriendin uit Uithuizermeeden al staan. Zij is net aangekomen met de trein om een dag mee te wandelen. We nemen een koffie bij Starbucks en kletsen een beetje bij. Het is weer alsof we het Pieterpad lopen, heel vertrouwd. Buiten zien we een mooie plaat van volgens mij striphelden op de gevel met een viking, ik moet gelijk aan neef Wouter denken, waarom? We wandelen door naar de Eusebiuskerk en zien dat er een markt is opgebouwd. We lopen een rondje om de kerk, maar de kerk is dicht, gaat pas over een uur open. Dan halen we een stempel bij het stadhuis, na enig aandringen krijg ik er een. Als we buiten komen blijkt de wind behoorlijk te keer te gaan, sommige kraampjes worden weer afgebroken en een kraampje met serviesgoed is ingestort en het serviesgoed is aan diggelen, sneu... Via de John Frostbrug trekken we verder, we blijven met onze voeten op de grond, maar waaien bijna van de brug af. Intussen is het ook gaan regenen. We lopen door richting Gelredome, ik herken het nog van Symphonica in Rosso met Lionel Richie in 2008, waar ik met Hilbrand was. We gaan verder naar Elden en hopen daar een korte break te kunnen nemen. Er zijn veel cafeetjes en restaurants rondom een plein, maar niks is open. Een dorpsbewoner adviseert ons om bij de kapper te vragen of we naar de wc mogen. De kapper nodigt ons direct uit om ook een kop koffie te komen drinken, erg gastvrij en vriendelijk. De sfeer is er erg gemoedelijk met vaste klanten en iedereen wordt even hartelijk behandeld. Dus pelgrims die langs Elden lopen, bij kapsalon Hulstein met je zijn!

We zijn weer lekker opgewarmd en trekken weer verder. We wandelen langs een Pitch & Puttbaan en tussen twee meertjes in. Ondertussen waait het zo hard dat we tegen de wind kunnen leunen, op een bordje staat de maximum snelheid 60, maar de snelheid van de wind gaat hier ruim over heen! Het is koud en de striemende regen maakt onze kleren en schoenen kleddernat. Ik neurie een liedje en vind opeens de woorden, hoe toepasselijk:

Schijnt de zon of valt er regen
Wij slaan ons er wel doorheen
Wat ook komt kan ons niet schelen
Alles delen we samen
Zoals vrienden doen

Jij en ik, wij blijven samen
Over bergen, door dalen
Zoals vrienden doen
En dwars door pijn en misverstanden
Drogen wij elkaars tranen
Zoals vrienden doen

We naderen Elst en zien een kraanmachinist een tukje doen achter het stuur van zijn kraan die op een vlot op het water staat. We lopen er vlak langs. Even verderop staat een bord met een prachtige Loesje-tekst: "Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet er van te genieten". Mooi toch?
Bij het station van Elst willen we een pauze houden, maar er is alleen maar een kaal hokje. We vragen een taxichauffeur waar we een soepje kunnen krijgen en hij wijst ons de weg naar "Droom", om de bocht, uit het zicht, drie minuten lopen. Verwaait en kleddernat stappen we de droom binnen...Veel werknemers van Droom zijn mensen met een verstandelijke beperking. We hebben er heerlijk gegeten en zijn lekker warm en uitgerust.
Ik heb contact opgenomen met Harry, de pelgrim waar ik vannacht slaap. De route is gewijzigd vanaf station Elst en hij vertelt hoe we moeten lopen. Hij gaat ons tegemoet wandelen zodat we samen naar zijn huis kunnen wandelen. We lopen onder de Betuwelijn en de A15 door en zien Harry staan. Gedrieën wandelen we verder. Harry nodigt ons uit in zijn huis. Als verzopen katten komen we binnen in dit gastvrije huis. De haardkachel wordt aangestoken en na een warme kop thee en het uitstippelen van de terugreis voor Giny, gaat Harry met haar mee naar de bus. Giny moet nog vier uur reizen voordat ze thuis is! Ik vond het erg gezellig Giny en heel lief dat je met me meewandelde vandaag. Je hebt het niet getroffen met het weer en de route was niet erg charmant.
Ik neem een bad en warm weer helemaal op. Harry kookt heerlijk voor ons samen en laat me zijn camino-boek zien. Het ziet er erg mooi uit.