Een week thuis - Reisverslag uit Hoogeveen, Nederland van Petra N. Teeninga-Reitsma - WaarBenJij.nu Een week thuis - Reisverslag uit Hoogeveen, Nederland van Petra N. Teeninga-Reitsma - WaarBenJij.nu

Een week thuis

Blijf op de hoogte en volg Petra N.

22 Mei 2014 | Nederland, Hoogeveen

Een week na thuiskomst, schrijf ik toch nog maar weer een verslagje. Veel mensen willen graag weten hoe het nu met me gaat.

Bedankt allemaal voor de bezoekjes, lieve berichtjes en kaartjes, echt heel bijzonder hoe jullie allemaal meeleven...

Afgelopen zondag heb ik onze kinderen weer gezien en gister waren we op bezoek bij de oudste en dat maakt me toch wel erg gelukkig. Ik merk wel dat ik me minder zorgen maak dan voordat ik wegging.

Hilbrand en ik moeten nog het meest wennen. Ik moet weer "inpassen"... Ik wil niet automatisch allerlei huishoudelijke klussen overnemen. Het is ook niet goed dat ik teveel sta of loop. Het boodschappen doen en eten koken neem ik voor mijn rekening. Hilbrand vind dit vreselijk en ik geniet er van. Er staat alleen wat meer groente op het menu dan hij gewend is...

Ik heb gisterochtend de laatste pijnstiller/ ontstekingsremmer gehad. De pijn is iets verminderd en de kramp 's nachts is ook minder heftig.
Het is echter nog niet over. Ik had dan ook nog niet kunnen lopen. De beslissing om voorlopig te stoppen en naar huis te gaan is dan ook een wijze beslissing geweest. Ik heb er ook geen spijt van. Wel ben ik vastbesloten om deze kans te grijpen en de tijd te nemen om te werken aan mijn herstel en me voor te bereiden op het afmaken van de tocht. Dat zal dit jaar niet meer zijn. Ik schat in dat het volgend jaar wordt, mits er niks tussen komt en het herstel goed gaat.

Ik ga er mee om alsof ik een nieuwe baan heb. Eerst oriënteren en inwerken...

De afgelopen week ben ik twee keer met mijn buurvriendin op de fiets naar het zwembad gegaan en verder fiets ik iedere dag. Ook spreek ik wekelijks af met de fysiotherapeut en heb ik al een heerlijke kuitmassage gehad. Vanaf vrijdag ben ik lid van de fitnessclub, zodat ik kan roeien (op advies van de fysiotherapeut) en andere oefeningen kan doen waarbij ik mijn voeten niet belast. Op deze manier houd ik mijn conditie op peil. Wat ik heb geleerd tijdens het wandelen is dat niet de snelheid en de hoeveelheid telt, maar dat ik het doe. En dat wil ik voor ogen houden, want op die manier houd ik het beter vol.

Door collega's van mijn werk, waar ik per november ontslag nam, werd ik uitgenodigd om afscheid te nemen van een dierbare collega die elders is gaan werken. Ik vind het leuk om ze nog een keer te spreken, maar merk ook dat ik vrede heb met mijn besluit om ontslag te nemen.

Verder boffen we maar met het weer, het is heerlijk om buiten te zijn nu. Gister heb ik met Hilbrand gefietst en hebben we ons avondeten opgegeten bij een picknickbank met tafelkleed in de bossen bij Zuidwolde.

Vandaag kon ik stemmen en ben ik voor het eerst van "mijn geloof" gevallen... waarschijnlijk toch wel onder invloed van de camino. Als ik nog had gewandeld dan had ik niet eens geweten dat er verkiezingen waren.

En zo moet ik weer wennen aan het hebben van een agenda en rekening houden met afspraken en afstemmen met de anderen in ons gezin.

  • 22 Mei 2014 - 16:07

    Joke:

    Hoi Petra,

    Right you are! Het thuis zijn vergt inpassings …….. . Het is hier mooi weer, en ook hier zijn aardige mensen. En a'j tied van leem hebt, dan goaj gewoon t.z.t. weer op pad. Het pad maak je zelf, dus het zal er altijd zijn als jij er weer aan toe bent.

    En nu weer hier in het hier en nu, grappige zin he?

    Ik ga even stemmen, boodschapjes doen, en vanavond weer lekker zingen met de andere koorleden van Out of the Blue in Nieuwleusen. We zingen wekelijks liedjes van over de hele wereld, heerlijk om te doen, samen zingen. Op zaterdag 14 juni zingen we in Annen op een korenfestival. ook leuk.

    Wat een voorrecht he, om in Nederland te leven in vrede en welvaart en in de zomer extra leuk!

    sterkte met je been, en je inpassingsvermogen,

    groetjes,

    Joke


  • 22 Mei 2014 - 16:34

    Klazien:

    Grote omschakeling, dat is het zeker. Eerst maanden je eigen pad gaan, nu weer invoegen in je dagelijkse beslommeringen. Pas op voor de 'moeder'valkuil. Daar stap je zo weer in. Wij vrouwen blijven nou eenmaal regelnichten ;).
    Goed dat je de tijd voor herstel neemt, blik op volgend jaar richt. Geen druk, passie!

  • 22 Mei 2014 - 17:42

    Ans Dukers:

    Neem de tijd om je weer "thuis" te voelen. Dit heeft tijd nodig. Beterschap en ik hoop volgend jaar het vervolg van je tocht te kunnen lezen.
    Geniet van je man en kinderen.

  • 22 Mei 2014 - 18:10

    Petra De Reuver:

    Goed om te lezen dat het iets beter gaat ( voet). Misschien dat wij elkaar volgend jaar zullen zien. Dat is mijn jaar voor de camino. Geniet nog lekker na van de camino. Een prestatie.

  • 22 Mei 2014 - 20:15

    Geertje:

    Lieve Petra,
    blij om deze berichten te horen.
    Fijn ook dat je vindt dat je goed hebt gekozen, kiezen is sowieso niet makkelijk...zeker niet in de situatie waarin jij zat.
    En die topconditie die je nu hebt, ik heb het goed gelezen, die ga je continueren lees ik: top!
    Natuurlijk ben je teleurgesteld, gelukkig is daar het zwembad, de fiets, en de fitnessclub.
    Ik vind je erg dapper.
    Tot juni, liefs Geertje

  • 22 Mei 2014 - 20:25

    Marian:

    Hoi Petra, fijn dat je even laat horen hoe het met je gaat. Kan me helemaal voorstellen dat je bezig bent om jezelf een andere plek binnen het gezin te geven. Dat is het mooie van het doorbreken van vaste patronen. Je krijgt allemaal de kans om opnieuw te starten en van rol te wisselen. Misschien is dat ook wel het mooie van de camino. Het doorbreken van een patroon en nieuwe wegen inslaan. Een vrijheid die je hebt ervaren en wil vasthouden en die je daardoor ook aan anderen doorgeeft.
    Het is mooi om te horen hoe je bent verder gegaan met het goed verzorgen van je lichaam. Denk dat je nu beter begrijpt wat mensen zeggen als ze zijn veranderd door de camino en dat er een leven voor en na die tocht is. Weinig mensen krijgen de kans om opnieuw te beginnen, zonder dat ze hun thuisbasis kwijtraken.
    Geniet van de zomer en verwen die benen van je.
    Lieve groet en knuffel van Marian

  • 22 Mei 2014 - 21:11

    Baukje:

    lieve Petra,
    wat was ik blij dat ik even weer met je kon babbelen per telefoon
    zo te horen ben je goed bezig met fietsen zwemmen enz
    je zal wel weer wegen vinden waar op je voeten kunnen gaan
    liefs knuffel van tante baukje de wind en rose tot zondag gr aan hilbrand

  • 22 Mei 2014 - 21:54

    Stijn:

    Lieve Petra,
    Ik lees nu voor het eerst een stukje uit je blog. Ik ken je nog maar net :).
    Maar wat erg dat je zoveel pijn hebt en hebt moeten stoppen....
    Maar ik ben ervan overtuigd dat alles een reden heeft. Misschien was het jouw tijd nog niet...
    Ik hoop inderdaad voor je dat het volgend jaar gaat lukken !
    Het zal ook moeilijk zijn om weer te 'passen' in het 'gewone' leven....
    Take care meisje....en beterschap!
    Liefs, Stijn

  • 23 Mei 2014 - 02:24

    Jan De Haan:

    Petra

    Soms is een pas op de plaats een goed onderdeel van de tocht.
    Je verdient alle respect

    Tot een keer in de Amer

    Jan de Haan

  • 23 Mei 2014 - 10:49

    Patrick Kroon:

    Hoi Petra,

    Welkom Thuis,

    Hopelijk heb je het heel erg gezellig gehad, zo aan je verhalen wel dus dat kon de pret niet bederven. Ben erg benieuwd naar je foto's die je hebt gemaakt, dan bedoel ik een heel compleet reisverslag in een.

    Groetjes van,
    Patrick en Conchita Kroon-Kop
    uit Waalwijk.

  • 23 Mei 2014 - 11:57

    Andrys:

    Ha Petra,
    By ús thús hinge froeger it buordsje mei de tekst: "Oeral thús mar thús it bêste."
    Weer met de voeten op aarde...? Nou, eerst maar even doorgaan met herstellen dan...
    Leuke servetten heb je!
    Follow your dream, misschien komen we elkaar volgend jaar tegen, ik ben nu in België aangekomen. Nog een paar keer stuk lopen én ben in Namen...

    Andrys

  • 25 Mei 2014 - 21:36

    Tootje:

    Fijn weer iets van je te lezen. Ik ben nu al 2x vlak bij jullie langs gekomen. Iedere keer als ik Hoogeveen voorbij rij denk ik aan jou. Er komt vast een moment dat ik toch even aan wip.
    Maar vond het nu nog niet zo op zijn plaats. Kom eerst maar eens lekker bij geef de Camino die je nu afgelegd hebt eerst maar eens een beste plek voor je zelf. En ik denk dat je het druk genoeg hebt met je zelf en alle som je heen. Het ga je goed. Tot ...... Groetjes Tootje

  • 28 Mei 2014 - 21:04

    Hans Driessen:

    Lieve Petra,
    Welkom terug (voorlopig). Ik was nog niet in de gelegenheid om te knuffelen, maar Boukelien verzekerde me dat zij dat al gedaan had.
    Greetz!

  • 09 Juni 2014 - 15:09

    Corrie:

    Hallo Petra, wat een prestatie van jou en wat heb ik genoten van jou reis en verhalen. Ik hoop dat je inmiddels weer goed opgeknapt bent en wens je alle goeds toe. Hoop dat je je reis ooit nog eens mag vervolgen en ga je dan zeker weer volgen hier. Groetjes en sterkte met het wennen thuis.

  • 13 Juni 2014 - 14:25

    Trudy Dekkers:

    Hoi Petra

    Wat jammer dat je jouw reis niet in een keer af kon maken,maar geweldig knap dat je al zover bent gekomen.
    Ik heb je verslagen in het begin iedere dag gevolgd maar later keek ik ,n paar keer per week.
    Ik ben op die bewuste 11 mei naar spanje gevlogen en dacht zo op de grens van Frankrijk Spanje hier onder
    loopt Petra!
    Je bent vaak in mijn gedachte geweest,wat heb je veel beleefd sinds ik je in Vinkel achter liet!!!!!
    Je bent `n hele ervaring rijker, en nu kun je je rustig voor bereiden om de camino af te maken,
    nu mag je nog veel langer `n pelgrim zijn, want als het klaar is ben je pelgrim af.
    Dus het heeft ondanks alles toch ook voordelen, het is zowiezo fijn om weer bij je gezin te zijn.
    Ik wens je heel veel beterschap geniet van de zomer!
    En ik ga je weer volgen als het zover is.
    Als je ooit in de buurt bent van Nistelrode je bent van harte welkom!
    `N lieve groet van
    Trudy

  • 19 Juni 2014 - 23:18

    Nico De Fretes:

    Hoi Petra, ik ben 30 mei aangekomen in SdC, was 14kg lichter en geen puf meer om door te lopen naar Finesterra ik ben terug gevlogen naar Nederland en zag dat jij gestopt was jammer maar je weet maar nooit. Ga jou reisverslag van de week eens lezen. Het ga je goed en je weet maar nooit mtvrgr Nico. Ik was die jongen met de gele tas met het op schrift "ben effe weg"

  • 19 Juni 2014 - 23:23

    Nico De Fretes:

    We hebben op 11 april in st. Parize-le-chatel geslapen. mtvrgr Nico

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Petra N.

Goed voorbereid de wijde wereld in - Met vertrouwen de toekomst tegemoet! Wie is toch dat kleine mannetje? In 1984 werden we lid van de Donald Duck, met als excuus dat het leuk zou zijn voor ons aanstaande eerste kind. Ondertussen zijn we alweer bijna 30 jaar lid van de DD. Vanaf 1975 tot 2001 hebben de verhalen van Douwe Dabbert als vervolgverhaal in het weekblad Donald Duck gestaan. Een Nederlandse stripreeks rond een dwerg met een magische knapzak, bedacht door tekenaar Piet Wijn (1929-2010) en scenarist Thom Roep (1952). Douwe Dabbert is een klein kabouterachtig mannetje dat allerlei vreemde avonturen beleeft, vaak met bovennatuurlijke wezens. Hij heeft een toverknapzak waarmee hij zichzelf uit de meest benarde posities kan redden omdat er altijd dingen in zitten die hem uit de brand helpen. Deze knapzak heeft hij geërfd van zijn grootvader, die zoals Douwe het zelf zegt 'een beetje toveren kon.' De knapzak bevat altijd net datgene wat Douwe nodig heeft, maar wanneer een ander de zak doorzoekt is deze doorgaans leeg, of bevat hij zaken als modder en zand. De verhalen, maar ook de tekeningen spraken mij erg aan. Later, omstreeks 2010, zocht ik een symbool passend bij de titel voor mijn eindscriptie van de Master-opleiding Special Educational Needs (SEN) met de uitstroomrichting Autismespecialist. Het onderwerp was de transitie van thuis naar uitwonend voor adolescenten met ASS, de titel: "Goed voorbereid de wijde wereld in". Deze titel koos ik omdat ik als levensloopbegeleider adolescenten met ASS vaardigheden aanleer die ze niet vanzelfsprekend ontwikkelen, maar die wel nodig zijn voor hun zelfredzaamheid. Douwe Dabbert met zijn knapzak vond ik een passend symbool voor deze jongeren. Douwe Dabbert staat symbool voor de jongere die de wijde wereld intrekt, de toverknapzak staat symbool voor de aangeleerde vaardigheden en de brug waarover Douwe Dabbert loopt voor de transitie. Na mijn scriptie schreef ik nog een supervisieverslag en maakte ik de verbinding met mijn eigen proces met als titel: "Met vertrouwen de toekomst tegemoet!" In de supervisiescriptie beloofde ik mezelf om meer te gaan genieten van mijn leven. Ik zie deze stap dan ook als een logisch vervolg van mijn levenspad.

Actief sinds 05 Okt. 2013
Verslag gelezen: 1760
Totaal aantal bezoekers 244887

Voorgaande reizen:

20 Januari 2014 - 30 November -0001

Santiago de Compostela

Landen bezocht: